بررسی رضایت مندی شغلی کارکنان شبکه بهداشت و درمان شهرستان ازنا در سال 1388

منابع انسانی به عنوان مهم ترین دارایی هر سازمان نحوه استفاده از سایر منابع را تعیین می کنند و موجب تحقق اهداف سازمان می شوند. رضایت مندی شغلی یک بخش مهم زندگی کارکنان است که بر سلامت جسمی و روحی آنان، رضایت مندی از زندگی، بهره وری و عملکرد آن ها، تعهدشان نسبت به سازمان و کیفیت خدماتی که ارائه می دهند تاثیر دارد. هدف این پژوهش بررسی رضایت مندی شغلی کارکنان شبکه بهداشت و درمان شهرستان ازنا بود.
این پژوهش مقطعی با شرکت تمام کارکنان شبکه بهداشت و درمان ازنا انجام شد. از مجموع 320 پرسش نامه توزیع شده در نهایت 265 پرسش نامه قابل استفاده عودت داده شد. ابزار گردآوری داده ها، پرسش نامه محقق ساخته بود که هشت حیطه از رضایت مندی شغلی را شامل می شد. داده ها با استفاده از آزمون های آماری توصیفی و تحلیلی (مجذور کای، من ویتنی و کروسکال والیس) مورد تحلیل قرار گرفت.
میانگین کل نمره رضایت مندی کارکنان شبکه 90/2 از 5 بود که سطح متوسطی از رضایت مندی شغلی را نشان می دهد. کمترین رضایت مندی مربوط به حیطه های عادلانه بودن حقوق و مزایا با میانگین 97/1 و آموزش و پیشرفت شغلی با میانگین 58/2 بود. ماهیت شغل با میانگین 73/3 و جو کاری با میانگین 58/3 حیطه های دارای بیشترین رضایت مندی بودند. رضایتمندی شغلی با متغیرهای جنس (023/0= p)، وضعیت تاهل (030/0= p) و سطح تحصیلات (006/0= p) ارتباط معنی دار داشت. به طوری که رضایت مندی شغلی مردان، متاهلین و کارکنان دارای تحصیلات پایین تر بیشتر بود.
سیاست گذاران و مدیران منابع انسانی با شناخت هرچه بیشتر عوامل موثر بر رضایت مندی کارکنان می توانند استراتژی های موثری برای بهره وری بیشتر این منابع ارزشمند در جهت تحقق اهداف نظام سلامت و توسعه پایدار کشور طراحی و اجرا نمایند.