حیات تاریخی ایزدبانوی آناهیتا در شیرین و شکر نظامی

اسطوره، به عنوان گونه ای نگاه به جهان، ریشه در اعماق ذهن بشر و دوره پرستش رب النوع ها دارد. شکل گیری این نوع نگاه به مرور زمان و با گذشت سالیان دراز صورت می گیرد. به همین علت اساطیر با فرهنگ اقوام گره می خورند. این ارتباط و گره خوردگی باعث می شود که اسطوره در طول تاریخ دائما بازتولید شود. یکی از اصلی ترین جایگاه های این بازتولید آثار ادبی و هنری است. در این آثار، بازتولید گاه آگاهانه است و گاه ناآگاهانه؛ گاه به صورت مستقیم و با همان شکل است و گاه با جرح و تعدیل و به شکل های مختلف. اسطوره گاه در برخورد با تاریخ برای ادامه حیات خود به لایه های ژرف تر متون پناه می برد. این پژوهش بر آن است تا چگونگی و چرایی بازتولید ایزدبانوی «آناهیتا» را در منظومه «خسرو و شیرین» نظامی نشان دهد. به نظر می رسد ایزدبانوی آناهیتا از طریق ادبیات عامه در شخصیت «شیرین» و «شکر» نظامی تبلور یافته و به حیات خود در کالبدی جدید ادامه داده است.