اثربخشی مدیریت استرس به شیوه شناختی-رفتاری بر علایم سوگ و اختلال استرس پس از سانحه دختران نوجوان داغدیده مهاجر افغانی

هدف از این مطالعه مقایسه اثربخشی مدیریت استرس به شیوه شناختی- رفتاری (CBSM) بر علایم سوگ و اختلال استرس پس از سانحه دختران نوجوان داغدیده مهاجر افغان ساکن استان قم بود.
این تحقیق از نوع شبه تجربی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه است. جامعه آماری شامل کلیه نوجوانان دختر 18-12 ساله داغدیده مهاجر افغانی تحت سرپرستی موسسه خیریه امام محمدباقر(ع) شهرستان قم در سال 91-1390 بود که براساس مقیاس تاثیر وقایع کودکان (GRIES-8) و پرسشنامه سوگ کودکان مورد ارزیابی قرار گرفتند و نمرات این دو پرسشنامه به عنوان خط پایه در نظر گرفته شد. افرادی که دارای بالاترین نمرات بودند، به عنوان افراد مورد پژوهش انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و گواه (8=n1=n2) تقسیم شدند. گروه آزمایشی ده جلسه مداخله درمانی را دریافت نمود. اطلاعات به دست آمده از گروه ها توسط نرم افزار SPSS 16 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
نتایج آزمون تحلیل کوواریانس نشان می دهد که تفاوت معناداری بین گروه آزمایش و گواه در نمرات سوگ و نمرات کلی PTSD و مولفه اجتناب وجود دارد (05/0P>). میزان تاثیر مداخلات درمانی در متغیرهای اجتناب و نمره کل به ترتیب 65 و 77 درصد و توان آماری به ترتیب 54 و 78 درصد بود. در مورد متغیر سوگ، میزان تاثیر مداخلات درمانی 66 و توان آماری 56 درصد بود.
مدیریت استرس به شیوه شناختی- رفتاری موثر بوده و از آن می توان در مراکز درمانی جهت کاهش علایم سوگ و اختلال استرس پس از سانحه استفاده کرد.