مقایسه اثر داروهای دیکلازوریل و تولترازوریل روی ضریب تبدیل غذایی و دفع اووسیست در کوکسیدیوز تجربی ناشی از Eimeria tenella

بیماری کوکسیدیوز یکی از شایع ترین بیماری های صنعت پرورش طیور در اکثر نقاط دنیا محسوب می گردد که توسط تک یاخته ای از جنس آیمریا ایجاد می شود. هدف از بررسی حاضر مقایسه اثر دو ترکیب ضدکوکسیدیایی دیکلازوریل و تولترازوریل روی عملکرد پرورشی جوجه های گوشتی و نیز میزان دفع روده ای اووسیست ها در جوجه های مذکور متعاقب استفاده از دو ترکیب فوق، می باشد. بنابراین در بررسی حاضر تعداد 300 قطعه جوجه گوشتی از نژاد راس 308 با میانگین وزن 47 گرم به طور تصادفی به سه گروه 100 قطعه ای تقسیم شدند. سپس جوجه های هرسه گروه مذکور در سن 22 روزگی از راه دهان به میزان 1/0 میلی لیتر از سوسپانسیون حاوی 000/10 اووسیست خالص Eimeria tenella دریافت نمودند و پس از ایجاد تجربی بیماری کوکسیدیوز در آنها، با استفاده از دو ترکیب ضد کوکسیدیایی دیکلازوریل و تولترازوریل به صورت محلول در آب آشامیدنی مورد درمان قرار گرفتند. در نهایت ضریب تبدیل غذایی و میزان دفع اووسیست روده ای آنها با استفاده از روش آماری با گروه شاهد مقایسه گردید. نتایج نشان داد اختلاف میزان اووسیست های دفع شده در جوجه های درمانی با ترکیب دیکلازوریل و جوجه های گروه کنترل (000/0=p) و همچنین جوجه های درمان شده با داروی تولترازوریل و گروه کنترل (000/0=p) معنی دار بودند. در صورتی که این اختلاف به هیچ وجه بین دو گروه از جوجه های تحت درمان محسوس نبود (059/0=p). همچنین ضریب تبدیل غذایی محاسبه شده در هر دو گروه مورد درمان نسبت به گروه شاهد بطور محسوسی کمتر بود (000/0=p) که مبین عملکرد پرورشی مناسب هر دو ترکیب مورد استفاده می باشد.