بررسی مفهوم «فساد» و رویکرد پیش گیرانه ی قانون گذار ایران در قانون ارتقاء سلامت اداری و مقابله با فساد

قانون ارتقاء سلامت اداری و مقابله با فساد مصوب 1390 هم چنان نتوانسته تعریفی مناسب و صحیح از مفهوم فساد ارائه دهد، با این حال سعی نموده با بهره گیری از ابزارهای غیر کیفری و تدابیر پیش گیرانه، به مقابله با فساد اداری بپردازد. توجه به مقوله ی شفاف سازی فرایند اداری، بالا بردن سطح آگاهی مردم و بهره گیری از فن آوری اطلاعات و نرم افزارهای رایانه ای، از جمله مواردی است که در قانون جدید مورد توجه قرار گرفته است. پیش بینی امکان اندازه گیری فساد در سطح داخلی شبیه به آنچه سازمان شفافیت بین المللی در بعد بین المللی عمل می نماید و حمایت از مخبرین و گزارش دهندگان نیز از جمله نوآوری های قانون جدید است. مشروط بودن برخی تدابیر پیش بینی شده به وجود آیین نامه که گاه در تهیه و تصویب آن از سوی وزارتخانه ی مربوط جدیتی احساس نمی شود؛ و عدم تعیین ضمانت اجرا در بخشی دیگر، موجب شده است تا امید چندانی به اجرایی شدن قانون مذکور نباشد.