ارائه یک رویکرد ترکیبی میانگین متحرک خودگردان فصلی و شبکه های نرو فازی خطی محلی برای پیشبینی میزان بارندگی در شهر زابل

تغییرات بوم شناختی ناشی از تغییرات اقلیمی می تواند نقش بسزایی در شرایط جوامع بشری بخصوص شرایط سلامتی و وضعیت اقتصادی ایفا نماید. در برخی موارد، تغییرات ناگهانی و غیرمترقبه شرایط اقلیمی می تواند منجر به وقوع بحران های اجتماعی و اقتصادی گردد. بنابراین پیش بینی دقیق این تغییرات می تواند به مدیران جامعه در راستای مقابله با عوارض ناشی از این تغییرات کمک نماید. یکی از مهمترین پارامترها در این بین میزان بارش است. در این پژوهش یک رویکرد ترکیبی میانگین متحرک یک پارچه خودگردان فصلی و شبکه های نرو فازی خطی محلی برای پیش بینی میزان بارش ارایه گردیده است. مدل پیشنهادی با استفاده از داده های میزان بارش ماهیانه که در ایستگاه هواشناسی سینپتیک زابل از سال 1939 تا 2011 جمع آوری شده است، طراحی گردیده و نتایج حاصل از آن با مدل تناوبی سینوسی کسینوسی مقایسه شده است. نتایج حاصله مبین کارآیی مدل پیشنهادی به عنوان یک ابزار کاربردی برای پیش بینی میزان بارندگی است.