اثر زمان کاشت و تراکم بوته بر عملکرد دانه و برخی صفات زراعی دو ژنوتیپ نخود کابلی در کشت پائیزه در شرایط دیم استان کردستان

به منظور تعیین مناسب ترین زمان کاشت و تراکم بوته نخود سفید در کشت پائیزه مقایسه ای بین دو لاین نخود Sel93TH24460 و ILC482 به صورت آزمایش اسپلیت پلات فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار به مدت دو سال زراعی (89-1387) در ایستگاه تحقیقات کشاورزی سارال کردستان انجام شد. کرت های اصلی شامل زمان کاشت در دو سطح (اواسط مهر و اواسط آبان) و کرت های فرعی ترکیبی از تراکم بوته (25، 35 و 45 بوته در مترمربع) و ژنوتیپ (دو لاین نخود) بودند. در سال اول اجرای آزمایش کشت انتظاری لاین Sel93TH24460 با تراکم 45 بوته در متر مربع (100 کیلوگرم بذر در هکتار) و در سال دوم کشت پائیز Sel93TH24460 در تراکم 25 بوته در متر مربع (60 کیلوگرم در هکتار) بیشترین عملکرد دانه را تولید کردند. تجزیه واریانس داده های مرکب نشان داد که در کشت پائیز ژنوتیپ Sel93TH24460 با تراکم 45 بوته بیشترین میزان عملکرد دانه حاصل شد و با همین ترکیب تیماری در تراکم 35 بوته در مترمربع (80 کیلوگرم بذر در هکتار) تفاوت معنی دار نداشت. در مجموع لاین Sel93TH24460 برتری معنی داری نسبت به ILC482 نشان داد و کشت پائیزه در سال های پر باران با پراکنش و پوشش برف مناسب بود. بر اساس نتایج این تحقیق کشت پائیزه لاین Sel93TH24460 با تراکم 35 بوته در مترمربع (میزان بذر 80 کیلوگرم در هکتار) بهترین ترکیب تیماری برای توسعه و ترویج کشت پائیزه نخود در شرایط دیم استان کردستان بود.