بررسی اثرات و عوارض دوزهای مختلف بوپی واکائین همراه با سوفنتانیل در بیماران داوطلب سزارین تحت بی حسی نخاعی

کاهش فشار خون، شایع ترین عارضه بی حسی نخاعی در سزارین می باشد که باعث عوارض متعددی مانند تهوع، استفراغ، گیجی و افزایش خطر آسپیراسیون در مادر می شود. مخدرها همراه با داروهای بی حسی، باعث تقویت اثر آنها می شوند، بنابراین باعث افزایش مدت زمان بلوک بدون افزایش بلوک سمپاتیک شده و همچنین شیوع افت فشارخون را کاهش می دهند. مطالعه حاضر با هدف استفاده از دوزهای مختلف بوپی واکائین همراه با سوفنتانیل داخل نخاعی در سزارین انجام شد تا اثر آن روی همودینامیک مادر حین سزارین و همچنین سطح بلوک، مدت بلوک و آپگار نوزاد بررسی شود.
این مطالعه کارآزمایی بالینی و دوسوکور در سال 1391 بر روی 45 بیمار 18 تا 40 ساله با کلاس یک طبقه بندی انجمن بیهوشی آمریکا (ASA1) و داوطلب انجام سزارین انجام شد. بیماران به سه گروه A، B و C تقسیم شدند که هر سه گروه، 3 میکروگرم سوفنتانیل همراه با دوزهای 6، 8 و 10 میلی گرم بوپی واکائین دریافت کردند. افت فشارخون، تهوع، استفراغ، سطح و مدت بلوک، آپگار دقیقه 1 و 5، میزان رضایت مندی و حداکثر سطح آرام بخشی بین گروه ها مورد بررسی قرار گرفت. جهت مقایسه نتایج در 3 گروه پس از کنترل نرمالیته، بر حسب مورد از آزمون آنالیز واریانس یا آزمون کورسکال والیس استفاده شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.
سه گروه از نظر زمان رسیدن به حداکثر سطح بلوک و آخرین سطح بلوک، تفاوت آماری معنی داری داشتند (05/0>p)، همچنین هیپوتانسیون (005/0=p)، دوز کل افدرین (002/0=p) و میزان تهوع (001/0=p) در سه گروه تفاوت آماری معنی داری داشت. ولی سه گروه از نظر میزان بلوک حرکتی، درد حین عمل، رضایت بیمار و نمره آپگار نوزاد در دقیقه 1 و 5 تفاوت معناداری نداشتند (05/0

نتیجه گیری

استفاده از 3 میکروگرم سوفنتانیل همراه با بوپی واکائین در بی حسی داخل نخاعی برای سزارین، باعث کاهش دوز بوپی واکائین تا 6 میلی گرم همراه با بلوک حسی رضایت بخش با کاهش عوارض بی حسی نخاعی مانند تهوع، استفراغ و هیپوتانسیون می شود، بدون آنکه بر روی نمره آپگار نوزاد تاثیری داشته باشد.