رخساره های رسوبی یک رمپ با انتهای پرشیب (Distally steepened ramp) با نگاهی ویژه به رسوبات توربیدایتی در نهشته های کربونیفر زیرین ناحیه میغان، البرز شرقی

نهشته های کربونیفر زیرین (سازند مبارک) که در گستره وسیعی از البرز رخنمون دارند، در شمال شرق شاهرود (ناحیه میغان) به ضخامت 450 متر، از تناوب مادستون های ضخیم لایه و آهک های نازک لایه در بخش تحتانی، آهک های نازک لایه تا توده ای در بخش میانی و مادستون های ضخیم لایه با میان لایه های آهکی در بخش بالایی تشکیل شده است. این توالی رسوبی به صورت تدریجی بر روی سازند خوش ییلاق قرار گرفته و با ناپیوستگی فرسایشی به نهشته های سازند دورود ختم می شود. بررسی مشخصات سنگ شناسی، فرم هندسی، محتوای فسیلی و اثرات فسیلی در مطالعات صحرایی همراه با مشخصه های بافتی و محتوای میکروفسیلی در بررسی های آزمایشگاهی، امکان تفکیک 16 رخساره کربناته را میسر نموده است. این رخساره ها در پنج کمربند رخساره ای لاگون (Lagoon) و پشته های ماسه ای (Shoal) متعلق به رمپ درونی (Inner ramp)، بخش کم عمق دریای باز (Shallow open marine) متعلق به رمپ میانی (Middle ramp)، شیب رمپ (Ramp slope) و بخش عمیق دریای باز (Deep open marine) متعلق به رمپ بیرونی (Outer ramp) قرار می گیرند. الگوهای رخساره ای مشاهده شده از جمله وجود رخساره توربیدایتی مربوط به شکستگی در شیب حوضه (رخساره فلوتستون اینتراکلست دار)، تبدیل ناگهانی رخساره ها از شیل اسپیکول دار مربوط به رمپ بیرونی به پکستون پلوئیدی (Ramp slope) نشانگر نهشته شدن این توالی کربناته بر روی یک پلتفرم کربناته از نوع رمپ با انتهای شیب دار (Distally Steepened Ramp) است.