تاثیر آموزش بر اساس مدل فرایند موازی توسعه یافته بر وضعیت خوددرمانی در سالمند ان زرندیه

خوددرمانی مصرف داروها بدون تجویز، تشخیص یا نظارت پزشک است و می تواند در سالمندان عواقب جدی داشته باشد. پژوهش حاضر با هدف ارزیابی تاثیر آموزش بر اساس مدل فرایند موازی توسعه یافته بر وضعیت خوددرمانی سالمندان انجام شده است.
در این مطالعه نیمه تجربی 110 مرد سالمند به روش تصادفی، انتخاب و به دو گروه آزمون و کنترل (هر گروه 55 نفر) تخصیص یافتند. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه سازه های مدل فرایند موازی توسعه یافته و عملکرد سالمندان در رابطه با مصرف خودسرانه داروها بود. قبل از آموزش، پرسشنامه و چک لیست برای هر دو گروه آزمون و کنترل تکمیل و سپس مداخله آموزشی برای گروه آزمون در طی یک ماه و در قالب 5 جلسه آموزشی 45 دقیقه ای انجام گرفت. سپس اطلاعات هر دو گروه جمع آوری و با استفاده از نرم افزار SPSS 18 تجزیه و تحلیل شد.
قبل از مداخله آموزشی، تفاوت معناداری در میانگین نمره اجزا مدل فرایند موازی توسعه یافته و خوددرمانی دو گروه وجود نداشت. اما بعد از مداخله، آزمون تی مستقل تفاوت معناداری را در میانگین نمره آگاهی، حساسیت و شدت درک شده، خودکارآمدی، اثربخشی درک شده و عملکرد گروه آزمون و کنترل نشان داد. همچنین میزان خوددرمانی در گروه آزمون از 33/0 به 13/0 کاهش یافت (001/0>P).
نتایج این مطالعه از کارآیی مدل فرایند موازی توسعه یافته در پیشگیری از خوددرمانی در سالمندان حمایت کرد.