بررسی عوامل تنش زای روانی با توجه به نقش تعدیل کننده حمایت اجتماعی ادراک شده در پرستاران زن بخش اورژانس بیمارستان قائم(عج) شهر مشهد

پرستاران از جمله گروه های مشاغلی هستند که در معرض استرس و تنش های روانی بیشتری قرار دارند. این استرس به مراتب در بخش اورژانس بیشتر می باشد. از آنجا که استرس شغلی پرستاران به ویژه پرستاران زن شاغل در بخش اورژانس می تواند اثرات زیان باری بر کیفیت مراقبت از بیماران و کیفیت زندگی کاری پرستاران داشته باشد، بررسی تنش های روانی که به دلایل گوناگونی بر پرستاران شاغل در این بخش وارد می شود، ضرورت می یابد.
پژوهش حاضر با هدف شناسایی عوامل تنش زای روانی پرستاران زن در بخش اورژانس بیمارستان قائم(عج) شهر مشهد، شناسایی استراتژی های تدافعی در برابر عوامل تنش زای کوتاه مدت و بلندمدت، بررسی تاثیر عوامل استرس زا و حمایت اجتماعی ادراک شده سازمانی بر رضایتمندی شغلی انجام گرفته است. مطالعه پیمایشی- تحلیلی حاضر بر روی 40 نفر از پرستاران زن در بخش اورژانس بیمارستان قائم(عج) شهر مشهد انجام شد. تحلیل آماری داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و از طریق آزمون همبستگی و رگرسیون چندگانه صورت گرفت.
یافته ها روابط معناداری را بین متغیرهای برانگیختگی استرس با رضایتمندی شغلی و حمایت اجتماعی ادراک شده، و نیز بین رضایتمندی شغلی و حمایت اجتماعی ادراک شده سازمانی نشان داد.
با توجه به اینکه عوامل استرس زا بر کارایی و کیفیت زندگی کاری پرستاران تاثیرگذار است، اتخاذ استراتژی های موثر از سوی مدیران برای بهبود شرایط کاری و کاهش استرس شغلی پرستاران نظیر مشارکت پرسنل در تصمیم گیری ها، حمایت سرپرستی، کاهش شیفت کاری و بهبود محیط کاری امری ضروری است.