ارزیابی ریسک در محیط کار با استفاده از آنالیز ایمنی شغل، روش گروه اسمی و تاپسیس فازی

مهم ترین فعالیت در فرآیند مدیریت ریسک و ارزیابی ریسک، انجام ارزشیابی ریسک است. عدم وجود یک روش مناسب برای انجام این فعالیت باعث شده که سازمان ها به استفاده از روش های ساده روی آورند و این روش ها قادر به ارائه رتبه بندی دقیق از خطرات نیستند. این مقاله به توسعه یک روش تحقیق جدید جهت ارزشیابی ریسک با هدف فایق آمدن بر محدودیت های موجود در روش های ساده پایه ریزی شده است.
ای شناسایی خطرات در این تحقیق از روش JSA استفاده شد. معیارهای ارزیابی ریسک با استفاده از روش گروه اسمی مشخص گردید و رتبه بندی خطرات با تاپسیس فازی تعیین شد. در نهایت رتبه خطرات بدست آمده از دو روش ویلیام فاین و روش پیشنهادی، با یکدیگر مورد مقایسه قرار گرفت.
بر اساس نتایج حاصل از این تحقیق مشخص گردید که در روش ویلیام فاین، خطرات گاز و تجهیزات در ارتفاع به طور مشترک رتبه 1، تردد رتبه 2، استرس روانی رتبه 3، حریق رتبه 4، انفجار و الکتریسیته به طور مشترک رتبه 5 و ارتفاع رتبه 6 را کسب نمودند. در صورتیکه در روش پیشنهادی استرس روانی رتبه 1، حریق رتبه 2، تردد رتبه 3، الکتریسیته رتبه 4، تجهیزات در ارتفاع رتبه 5، گاز رتبه 6، انفجار رتبه 7 و ارتفاع رتبه 8 را کسب نمودند.
چون روش پیشنهادی با لحاظ نمودن نظر تیم ارزیابی اا رت خطرات شد و از طرفی با در نظر گرفتن شرایط واقعی منجر به تعیین صحیح معیارهای ارزیابی ریسک گردید؛ ا رد آن ای رتبه بندی ریسک ها می گردد.