توسعه مدل انتخاب تامین کنندگان با استفاده از تکنیک تصمیم گیری چندمعیاره فازی با فرض وابستگی معیارها

با توجه به رقابت شدید، پیشرفت سریع تکنولوژی، چرخه کوتاه تولید و نیاز به خدمت دهی در سطح بالا به مشتری، دیگر شرکت ها نمی توانند به تنهایی از عهده همه فعالیت های خود بر آیند به طوری که امروزه رقابت از سطح سازمان ها به سطح زنجیره عرضه حرکت کرده است و شاخص خدمات مطلوب در سیستم نظام گرا در طول زنجیره عرضه مورد نظر می باشد. در چارچوب این زنجیره، شرکت ها مجبورند قسمتی یا تمامی عملیات تولیدی خود را در خارج از سازمان توسط تامین کنندگان انجام دهند. در این جاست که شرکت ها، تامین کنندگان خود را به عنوان یکی از حلقه های بسیار مهم زنجیره عرضه تلقی کرده و از این رو تامین کنندگان قسمت عمده ای از انجام عملکردها و فرآیندهای تاثیرگذار بر کیفیت محصول یا خدمات نهایی شرکت ها را به عهده دارند. اهمیت مسئله انتخاب تامین کننده تا آنجاست که پیوند استراتژیک و مناسب با تامین کنندگان مناسب می تواند موجب رشد و شکوفایی سازمان شود و بالعکس عدم انتخاب درست تامین کنندگان می تواند موجب رکود و حتی زوال سازمان گردد. در تحقیقات گذشته که با تصمیم گیری چند معیاره و روش های دیگر انجام شده است، معیارهای انتخاب تامین کننده عمدتا از یکدیگر مستقل فرض شده اند و تاثیر آنها بر یکدیگر و بر فرآیند انتخاب کمتر مورد توجه قرار گرفته شده است. این در حالی است که اغلب معیارها از یکدیگر مستقل نمی باشند و اثرات ترکیبی که بر یکدیگر و در نتیجه بر کل فرآیند ارزیابی می گذارند باید مد نظر قرار گیرد[1]. در این مقاله روشی برای تصمیم گیری چند معیاره جهت انتخاب تامین کننده مناسب، پیشنهاد می گردد که علاوه بر وزن دهی داده محور و وزن دهی کارشناس محور، به بررسی روابط موجود بین معیارها نیز می پردازد. برای به کارگیری عدم قطعیت موجود در تصمیم گیری و واقعی تر شدن نتایج حاصل از آن، اعداد فازی نیز در مدل پیشنهادی به کار گرفته شده است. در این تحقیق فرض بر این است که معیارهای اصلی، مستقل از هم بوده، ماتریس مقایسه به دست آمده از نظرات کارشناسان سازگار و وزن نظرات همه کارشناسان یکسان می باشد.