کیفیت علوفه گونه های مهم مرتعی در منطقه استپ مرکزی ایران (مطالعه موردی: مراتع ندوشن استان یزد)

به منظور تعیین ارزش غذایی گونه های مهم در مراتع استپی یزد، هفت گونه: Stipa arabica، scarila orientalis، Poa bulbosa، Tragopogon jezdianuse، Eurotia ceratoides، Artemisia sieberi و Astragalus microphysa که مهم در چرای دام و از عناصر اصلی تیپ های گیاهی منطقه را تشکیل می دادند، در سه دوره زمانی فصل چرا (اواسط اردیبهشت، انتهای خرداد و اواسط مردادماه) با 3 تا 5 تکرار و در هر تکرار از 3 پایه از گونه مورد نظر، جمع آوری و شاخصهای مهم کیفیت علوفه آنها با روش های AOAC اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که شاخصهای کیفیت علوفه مانند پروتئین خام (CP) و انرژی خام (GE)، قابلیت هضم پذیری ماده خشک (DMD)، انرژی متابولیسمی، انرژی قابل هضم(ME) و کل عناصر قابل هضم (TDN) با پیشرفت مراحل رویشی گیاهان کاهش می یابند، و میزان فیبرخام (CF) و الیاف نامحلول در شوینده اسیدی (ADF) افزایش می یابد. به طورکلی بیشتر عامل های برآورد شده اختلاف معنی داری در سه دوره از فصل چرا با هم داشتند. به طوری که بین گونه های مختلف از نظر میزان پروتئین خام اختلاف معنی داری وجود ندارد، اما فیبر خام و انرژی خام در بین گونه ای مختلف متفاوت بود. به طورکلی علوفه موجود در مرتع در اوایل فصل چرا که مصادف با دوره رویشی گیاهان از کیفیت بهتری برخوردار است و چرا در این زمان بهترین عملکرد دام را به دنبال خواهد داشت که البته باید با مدیریت صحیح در مرتع باشد تا تولید پایدار در مرتع داشته باشیم.