بررسی مخازن لیشمانیوز جلدی در کانون براآن شمالی در شرق اصفهان

مراجعات مکرر بیماران به مراکز درمان بیماری سالک از منطقه ی براآن شمالی به خصوص دو روستای تیمیارت و فساران و همچنین گزارش های مکرر محلی مبنی بر ازدیاد جوندگان در این منطقه، احتمال گسترش بیماری سالک از مناطق مجاور به این مناطق را مطرح ساخت. پیش از این مطالعه ای جهت بررسی جنس و گونه ی جوندگان موجود در این منطقه انجام نگرفته است. در این مطالعه فون جوندگان منطقه و همچنین میزان آلودگی به Leishmania در جوندگان صید شده بررسی شد.

در این مطالعه مقطعی، ابتدا کلنی های فعال شناسایی شدند و با استفاده از تله زنده گیر جوندگان صید گردیدند و بر اساس مشخصات کلیدی تیره، جنس و گونه ی آن ها شناسایی شد. از زخم ها یا تغییرات بالینی قسمت های مختلف بدن مانند گوش ها، پوزه، پنجه، بینی و دم جهت تهیه ی لام مستقیم و کشت در محیط (NNN) Novy-MacNeal-Nicolle نمونه گیری شد. سپس جونده تشریح شد و دو نمونه نیز از احشای داخل بدن (کبد و طحال) جهت تهیه ی اسمیر و کشت برداشت شد.

در این مطالعه تعداد 53 جونده از گونه های Rhombomys opimus با فراوانی 7/71 درصد (38 جونده) و Meriones libycus با 3/28 درصد (15 جونده) به دست آمد. بررسی لام های تهیه شده از جوندگان، میزان آلودگی در گونه ی R.opimus را 4/18درصد و در M. libycus، 3/13 درصد نشان داد.

بر اساس نتایج به دست آمده گونه ی R.opimus به عنوان میزبان اولیه و گونه ی M.libycus به عنوان میزبان ثانویه در منطقه ی مورد مطالعه گزارش گردید.