بررسی مقایسه ای استحکام باند برشی کامپوزیت به عاج با استفاده از سه روش متفاوت نوردهی LED و روش معمول نوردهی QTH

استحکام اتصال برشی از خصوصیات مکانیکی بسیار مهم و قابل توجه در دوام کلینیکی ترمیم های همرنگ دندان است. سال هاست که جهت پلیمریزاسیون کامپوزیت از دستگاه های هالوژن با روش کانونشنال استفاده می شود. در سال های اخیر دستگاه های Light Emitting Diode(LED) به بازار عرضه شده اند. با توجه به عمر طولانی تر آنها، عدم نیاز به فیلتر و عدم تولید حرارت، تمایل به استفاده از آنها در حال افزایش است. با توجه به مطالب فوق، مطالعه حاضر با هدف بررسی و مقایسه سه نوع متفاوت نوردهی LED با روش معمول Quartz Tungsten Halogen (QTH) و تاثیر آنها بر استحکام باند برشی صورت گرفت.
در این مطالعه آزمایشگاهی شصت دندان پره مولر سالم و بدون پوسیدگی، پس از ضدعفونی شدن توسط هیپوکلریت سدیم و پاکسازی با قلم جرمگیری، به چهار گروه پانزده تایی تقسیم شدند. پس از اکسپوز شدن توسط دیسک فلزی روی سطح عاجی هر کدام از نمونه ها، ترمیم کامپوزیت با کمک مولد پلاستیکی شفاف انجام گرفت. ترمیم ها در هرگروه با عامل باندینگ single bond باند شده، با دستگاه لایت کیور QTH و با سه روش متفاوت نوردهی LED سخت شدند. سپس استحکام باند نمونه ها توسط دستگاه اینسترون سنجیده شد و در نهایت نتایج توسط آزمون های آماری آنالیز واریانس یکطرفه و Tukey مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
تجزیه و تحلیل داده ها از طریق آزمون آماری واریانس یک طرفه نشان داد که بین گروه ها اختلاف آماری معنی داری وجود دارد (05/0 P<). بیشترین مقدار استحکام باند مربوط به گروه LED- ramped با 68/114نیوتن (94/22مگاپاسکال) و کمترین مقدار مربوط به روش LED Pulse با میانگین 35/70 نیوتن (70/14مگاپاسکال) بود. در مقایسه های دو به دوی انجام شده بین 4 گروه با استفاده از آزمون Tukey، تمامی گروه ها به جز QTH با میانگین 99 نیوتن (80/19 مگاپاسکال) و LED conventional با میانگین 78/86 نیوتن(35/17مگاپاسکال) با هم تفاوت معنی داری داشتند(05/0 P<).
با توجه به تحقیق صورت گرفته می توان نتیجه گیری کرد که استفاده از دستگاه LED با روش ramped نسبت به دستگاه QTH (گروه کنترل)، نتایج بهتری دارد (38/0 P=). همچنین روش کانونشنال LED با QTH قابل مقایسه است (169/0 P=).