پیشگویی کننده های فردی- اجتماعی رضایت زناشویی در زنان سنین باروری، تبریز 92-1391

رضایت زناشویی، یکی از جنبه های مهم زندگی خانوادگی است که برای بنا نهادن خانواده و تربیت فرزندان ضروری است. مطالعه حاضر با هدف تعیین میزان رضایت زناشویی و پیشگویی کننده های آن در زنان سنین باروری شهر تبریز انجام شد.
این مطالعه مقطعی در سال 1391 بر روی 532 زن همسردار مراجعه کننده به مراکز و پایگاه های بهداشتی- درمانی شهر تبریز انجام شد. نمونه گیری به صورت خوشه ایدو مرحله ای انجام شد. داده ها با استفاده از پرسشنامه فردی- اجتماعی، پرسشنامه عملکرد جنسی زنان و پرسشنامه رضایت زناشویی جمع آوری شدند. جهت تعیین پیشگویی کنند های رضایت زناشویی از مدل خطی عمومی استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 13) و آزمون همبستگی پیرسون انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.
میانگین نمره کلی رضایت زناشویی 5/29±6/114 از محدوده نمره قابل کسب 188-0 بود. بیشترین نمره در بعد رضایت زناشویی و کمترین نمره در بعد رضایت جنسی به دست آمد. بین عملکرد جنسی با نمره کلی رضایت زناشویی (43/0=r) و تمام زیر دامنه های آن (46/0 تا 17/0=r) همبستگی مثبت و معنی داری وجود داشت. متغیرهای عملکرد جنسی، تحصیلات همسر، مشخصات رفتاری همسر، رضایت از همسر، نوع انتخاب همسر و سابقه ابتلاء به افسردگی، از پیشگویی کننده های رضایت زناشویی بودند و توانستند 5/47 درصد از واریانس رضایت زناشویی را پیشگویی کنند.
عملکرد جنسی، یک متغیر مهم تاثیر گذار بر رضایت زناشویی است، لذا شناسایی و درمان اختلالات عملکرد جنسی، می تواند به افزایش رضایت زناشویی و در نتیجه بقای بیشتر خانواده ها و جامعه ای سالم کمک کند.