بررسی تاثیر برنامه های اجتماع محور بر رفاه ذهنی سالمندان

افزایش پیشرونده جمعیت سالمند در بسیاری از کشورهای توسعه یافته موجب معطوف شدن توجه به مسایل این گروه سنی شده است. از جمله روش هایی که در دهه های اخیر برای مقابله با مشکلات سالمندان و دیگرگروه های خاص به کار گرفته شده، برنامه های اجتماع محور است. از آنجا که اجرای چنین برنامه هایی مراحل اولیه رشد خود را در کشورهای مختلف می گذراند، لذا هدف از پژوهش بررسی برنامه های اجتماع محوردر میان سالمندان کهریزک و تاثیر آن بر میزان رفاه ذهنی آنان است.
در این پژوهش 100 نفر از سالمندان 60 سال به بالای آسایشگاه کهریزک(شعبه کرج) به روش نمونه گیری کاملا تصادفی انتخاب شدند.این افراد در دوگروه 50 نفری آزمون و شاهد قرار گرفتند.ویژگی اصلی تفکیک دو گروه، شرکت در برنامه های اجتماع محور بوده است.روش بررسی به صورت مداخله ای بوده که با استفاده از تکنیک پرسشنامه و مصاحبه اطلاعات مورد نیاز جمع آوری و برای تحلیل داده ها از نرم افزار spss استفاده شده است.
نتایج نشان دهنده تفاوت معنادار میان دو گروه آزمون و شاهد است. میانگین رفاه ذهنی گروه آزمون 55/2 و میانگین گروه شاهد 34/1- بوده است. سالمندانی که در برنامه های اجتماع محور شرکت داشته و خدمات معناداری را دریافت کرده اند، در بررسی شاخص های رفاه ذهنی میزان بالاتری از شادکامی، رضایت از زندگی و کیفیت زندگی را داشته اند.
با وجودی که مدت زمان زیادی از اجرای برنامه های اجتماع محور در کهریزک نمی گذرد، اما همانطوریکه در نظریه ها و مدل های نظری مشخص شده افراد شرکت کننده در این برنامه ها با بازگشت به اجتماع و انجام فعالیت های مختلف هویت فردی و اجتماعی خویش را باز یافته و توانسته اند در مقایسه با دیگر سالمندان از میزان رفاه ذهنی بالاتری در ابعاد احساس شادکامی، کیفیت زندگی و رضایت از زندگی برخوردار شوند.