کیفیت زندگی والدین کودکان مبتلا به لوسمی و عوامل مرتبط با آن

لوسمی به عنوان شایع ترین سرطان دوران کودکی نه تنها برای کودک، که برای کل خانواده و به خصوص والدین چالش جدی ایجاد کرده، و می تواند کیفیت زندگی آنان را دستخوش تغییر سازد. این مطالعه با هدف تعیین کیفیت زندگی والدین کودکان مبتلا به لوسمی انجام شد.
این مطالعه به روش توصیفی در سال 1391 بر روی200 نفر از والدین کودکان مبتلا به لوسمی مراجعه کننده به درمانگاه های خون بیمارستان های منتخب دانشگاه علوم پزشکی تهران به روش نمونه گیری مستمر انجام شد. نمونه های این مطالعه را والدین کودکان 15-1 ساله مبتلا به لوسمی با تجربه حداقل یک دوره درمان کودک تشکیل دادند. داده ها با استفاده از پرسشنامه کیفیت زندگی (P - (CQOLC و پرسشنامه های مشخصات دموگرافیک والدین و اطلاعات بالینی کودک جمع آوری شد. نتایج با استفاده از آزمون های t مستقل، ANOVA و رگرسیون خطی، در نرم افزار SPSS نسخه 16 تجزیه و تحلیل شد.
نتایج نشان داد میانگین نمره کیفیت زندگی واحدهای مورد پژوهش در این مطالعه کمتر از 50% نمره کل کیفیت زندگی است و این نمره در مقایسه با سایر تحقیقات در این زمینه بسیار پایین است. همچنین نتایج رگرسیون خطی انجام شده نشان داد متغیرهای فردی جنسیت (پدر یا مادر بودن)، درآمد و شغل بیشترین ارتباط را با کیفیت زندگی والدین کودکان مبتلا به لوسمی دارند (05/0 ≥ P).
نتیجه گیری کلی: با توجه به نامناسب بودن کیفیت زندگی والدین کودکان مبتلا به لوسمی، آموزش به این خانواده ها در زمینه مراقبت از کودک و همچنین شناخت نحوه تطابق آنان ضروری به نظر می رسد.