تحلیل کارکردی مراسم و مناسک دینی

پدیده های دینی، به طور طبیعی در دو مقوله اساسی باورها و اعمال (مراسم و مناسک) طبقه بندی می شود. باورها. شامل معارف و در حوزه فکر و اندیشه است، در حالی که اعمال، شیوه ای از کنش اجتماعی و به رفتار مرتبط است. اعمال از باورها مشتق می شود و باورها از طریق اعمال از فراموش شدن مصون می ماند. در جامعه شناسی دین، مطالعه و پژوهش درباره مراسم و مناسک به دلیل پیوند آنها با دیگر عناصر و هنجارهای اجتماعی و نیز ارتباط شان با نهادها و سازمان های اجتماعی، اهمیت بیشتری دارد. تمرکز این تحلیل بر تفکیک کارکردهای اجتماعی و فرهنگی مراسم و مناسک دینی است. مطالعات و بررسی ها نشان می دهد که مراسم و مناسک کارکردهای نمادی، آموزشی، هویتی و تحمل پذیری را در بعد فرهنگی و کارکردهای انسجام اجتماعی، تفریح اجتماعی، انتظام بخشی و پیوند بین نسلی را در بعد اجتماعی دارد.