بررسی تاثیر پاشنه استاندارد و پاشنه با لبه خلفی مثبت در کفش طبی بر مولفه عمودی نیروی عکس العمل زمین در هنگام راه رفتن

در راه رفتن طبیعی، نیروهای عمودی عکس العمل زمین بصورت تکراری به سیستم اسکلتی– عضلانی بدن منتقل می شود. بزرگی این نیرو ها در زمان برخورد پا با زمین، یک عامل مهم در ایجاد ضایعات ناشی از «استفاده بیش از حد»می باشد.
هدف این مطالعه بررسی تاثیر دو نوع پاشنه استاندارد و دارای لبه خلفی مثبت در کفش طبی بر مولفه های عمودی نیروی عکس العمل زمین درهنگام راه رفتن در افراد سالم بود. 30 فرد بزرگسال سالم در این مطالعه شرکت داشتند. افراد با سرعت معمولی و دلخواه، در دو حالت استفاده از کفش طبی با پاشنه دارای لبه خلفی مثبت و کفش طبی با پاشنه استاندارد در یک مسیر 8 متری راه رفتند. داده های نیروی عمودی عکس العمل زمین در مرحله ابتدایی فاز ایستایی راه رفتن با استفاده از صفحه نیروسنج کیستلر جمع آوری شد.
نتایج این تحقیق نشان داد که نیروی ضربه ای در کفش طبی با پاشنه دارای لبه خلفی مثبت در مقایسه با پاشنه استاندارد، کاهش معنادار یافته است (p 0.0001). زمان نیروی ضربه ای و قله اول نیروی عمودی عکس العمل زمین در دو حالت آزمون تفاوت معناداری نشان نداد. زمان قله اول نیروی عمودی عکس العمل زمین در کفش طبی با پاشنه دارای لبه خلفی مثبت در مقایسه با پاشنه استاندارد افزایش معنادار (p ˂0.05) و نرخ بارگذاری در کفش طبی با پاشنه دارای لبه خلفی مثبت در مقایسه با پاشنه استاندارد کاهش معناداری یافته است (p ˂0.05).
بحث: استفاده از پاشنه با لبه خلفی مثبت در کفش طبی باعث کاهش نیروی ضربه ای و نرخ بارگذاری می شود که می تواند بدلیل انعطاف پذیری آن و جذب ضربه این پاشنه هنگام برخورد با زمین باشد. با توجه به اثرات آسیب رسان بارهای وارده به اندام تحتانی بویژه در مرحله ابتدایی راه رفتن، می توان هنگام تجویز کفش طبی در بیماران ارتوپدی از این نوع پاشنه نیز استفاده کرد.