اثرات مصرف خوراکی عصاره آبی بابونه و سلنیوم بر مدل تجربی افسردگی پس از زایمان و سیستم اکسیدان- آنتی اکسیدان پلاسما در موش سوری

افسردگی پس از زایمان نوعی افسردگی ماژور است. استرس اکسیداتیو یکی از عوامل دخیل در پاتوفیزیولوژی افسردگی ماژور می باشد. بنابراین داروهایی که دارای عمل آنتی اکسیدانی می باشند، می توانند به عنوان هدف جالب توجهی برای درمان اختلالات افسردگی باشند. بابونه و سلنیوم منابع طبیعی آنتی اکسیدان هستند. هدف این مطالعه بررسی اثرات عصاره بابونه و سلنیوم بر افسردگی پس از زایمان و سیستم اکسیدان- آنتی اکسیدان می باشد.
در این مطالعه تجربی 70 سر موش سوری ماده بالغ در هفت گروه ده تایی مورد استفاده قرار گرفت. پس از مدل سازی افسردگی پس از زایمان با پروژسترون، در گروه های درمانی بسته به گروه مورد نظر، ترکیبات عصاره بابونه mg/kg 300، سلنیوم mg/kg 1/0 و ترکیب عصاره بابونه+ سلنیوم با دوزهای ذکر شده به صورت گاواژ و در گروه استاندارد ایمی پرامین mg/kg 15 داخل صفاقی، یک ساعت پیش از ارزیابی سیستم حرکتی و تست شنای اجباری (Forced swimming test) به موش ها داده شدند. برای بررسی نقش سیستم اکسیدان- آنتی اکسیدان پلاسما، پارامترهای بالانس پرواکسیدان- آنتی اکسیدان (Prooxidant-antioxidant balance) و مالون دی آلدهید (Malondialdehyde) پلاسما اندازه گیری شدند.
تمام گروه های درمانی و گروه استاندارد زمان بی حرکتی کم تری از گروه کنترل داشتند (05/0>Р). تغییرات معناداری در پارامترهای استرس اکسیداتیو (PAB و MDA) در گروه های درمانی و گروه استاندارد نسبت به گروه کنترل مشاهده نشد. غلظت MDA در گروه پروژسترون Withdrawalنسبت به گروه سالین کم تر می باشد، ولی اختلاف و کاهش آن معنادار نمی باشد. در گروه ترکیب عصاره بابونه+ سلنیوم غلظت MDA پلاسما نسبت به گروه پروژسترون Withdrawal(گروه کنترل) افزایش یافته، اگرچه افزایش آن معنادار نمی باشد.
بابونه و سلنیوم دارای اثرات ضدافسردگی در مدل تجربی افسردگی پس از زایمان القا شده با پروژسترون می باشند. به نظر می رسد این ترکیبات در این مدل تجربی افسردگی پس از زایمان از طریق اثر بر سیستم اکسیدان-آنتی اکسیدان در بهبود علایم افسردگی موثر نبوده و از طریق مسیر دیگری اثرات ضدافسردگی خود را اعمال کرده اند.