بررسی موارد عود متعاقب رزکسیون درمانی کانسر کولورکتال

سرطان کولورکتال یک بیماری قابل درمان محسوب می گردد ولی درمان موارد عود آن سخت و گاهی غیرممکن می باشد. شناخت میزان عود و عوامل موثر در آن در هر مرکز درمانی می تواند به کاهش موارد عود کمک نماید. در این مطالعه علاوه بر میزان عود کانسر کولورکتال در مجتمع بیمارستانی امام خمینی (ره)، تابلو بالینی و پاتولوژیک و نتایج درمانی موارد عود نیز بررسی شدند.
اطلاعات بالینی 166 مورد رزکسیون درمانی کانسر کولورکتال که طی مهر 1384 تا مهر 1388 تحت جراحی قرار گرفته و قابل پی گیری بودند به صورت گذشته نگر جمع آوری و به صورت آینده نگر تا فروردین 1391 پی گیری شدند. گروه بیماران عود کرده که 49 نفر بودند با گروه بیماران بدون عود از نظر عوامل مختلف مقایسه شدند.
متوسط سنی بیماران 5/53 سال و 47% از بیماران زن بودند. بین دو گروه بیماران عود کرده و بدون عود اختلاف آماری قابل توجهی از نظر سن، جنس، محل آناتومیک تومور و انواع جراحی اولیه وجود نداشت. میزان عود کلی 5/29%، میزان عود موضعی 7/15% و میزان متاستاز دوردست 1/12% بود. در کانسرهای کولون عود موضعی (44/16% در مقایسه با 05/15%) و در کانسرهای رکتوم متاستاز (9/12% در مقایسه با 96/10%) بیش تر بوده است. بیماران عود کرده ای که تحت عمل جراحی قرار گرفته اند در مقایسه با بیماران عود کرده ای که فقط کموتراپی یا کمورادیوتراپی شده اند بقای کلی عمر (Overall survival rate) بهتری داشته اند (7/66% در مقایسه با 8/56%).
در این مطالعه در کانسرهای کولون عود موضعی و در کانسرهای رکتوم متاستاز بیش تر بوده است. بیمارانی که بعد از عود، جراحی مجدد شده اند بقای کلی بهتری نسبت به کسانی که فقط کموتراپی یا کمورادیوتراپی شده اند، داشته اند.