تعیین ترکیبات شیمیایی و خصوصیات تجزیه پذیری تفاله های انگور و دانه انار با استفاده از روش های کیسه نایلونی و تولید گاز

هدف از انجام این آزمایش تعیین ارزش غذایی و میزان تجزیه پذیری تفاله انگور و تفاله دانه انار با استفاده روش های کیسه نایلونی و تولید گاز بود. برای این منظور از دو راس گوسفند نر فیستوله گذاری شده استفاده شد. در روش کیسه نایلونی، 5 گرم از هر ماده غذایی در داخل شکمبه گوسفند برای ساعات0، 2، 4، 6، 8، 12، 16، 24، 36، 48، 72 و 96انکوباسیونگردید. در روش تولید گاز، میزان تولید گاز در ساعات 2، 4، 6، 8، 12، 16، 24، 36 و 48اندازه گیری شد. داده های بدست آمده در قالب طرح کاملا تصادفی مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند. پس از 48 ساعت انکوباسیون نمونه ها در داخل شکمبه، میزان تجزیه پذیری ماده خشک در تفاله انگور 75/45 درصد بود که بطور معنی داری بیشتر از تجزیه پذیری ماده خشک تفاله دانه انار (23/36 %) بود (05/0P<). در 48 ساعت انکوباسیون میزان تجزیه پذیری پروتئین خام تفاله انگور (36/43) بطور معنی داری بیشتر از تفاله دانه انار (04/40) بود. مقدار گاز تولیدی پس از 48 ساعت انکوباسیون برای تفاله انگور و تفاله دانه انار به ترتیب 46/220 و 69/167 میلی لیتر در هر گرم ماده خشک بدست آمد. مقادیر انرژی قابل متابولیسم و قابلیت هضم ماده آلی برای تفاله انگور و تفاله دانه انار به ترتیب 02/8 مگاژول در کیلوگرم ماده خشک، 72/52 % و 84/6 مگاژول در کیلوگرم ماده خشک، 79/44% بود. بر اساس نتایج بدست آمده در این تحقیق تفاله انگور و تفاله دانه انار را می توان بعنوان یک منبع خوراکی ارزان قیمت جایگزین بخشی از مواد خوراکی درجیره دامها نمود.