مقایسه شاخص های پیکرسنجی، میزان فعالیت بدنی و مهارت های بنیادی دانش آموزان پسر 10-7 ساله با وضعیت اقتصادی-اجتماعی مختلف

هدف از این پژوهش مقایسه شاخص های پیکرسنجی، میزان فعالیت بدنی و مهارت های بنیادی در کودکان با وضعیت اقتصادی-اجتماعی مختلف شهر اردبیل بود. برای انجام این مطالعه توصیفی، تعداد 241 دانش آموز 7 تا 10 ساله از مدارس ابتدایی شهر اردبیل با 3 وضعیت اقتصادی اجتماعی بالا، متوسط و پایین به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. اطلاعات دموگرافیک (پرسشنامه وضعیت اقتصادی اجتماعی) و میزان فعالیت بدنی (پرسشنامه باربوسا) توسط دانش آموزان تکمیل گردید. ارزیابی مهارت کنترل شی (TGMD2) و شاخص های پیکرسنجی (قد، وزن، دور کمر و باسن، شاخص توده بدن و طول اندام ها) با روش های استاندارد اندازه گیری شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها، تحلیل واریانس یک طرفه مورد استفاده قرار گرفت. شاخص توده بدن و نسبت دور کمر به باسن در دانش آموزان با وضعیت اقتصادی اجتماعی بالا بیشتر از دانش آموزان با وضعیت متوسط و پایین بود. اندازه طول اندام ها در دانش آموزان با وضعیت اقتصادی اجتماعی پایین بطور معنی داری بیشتر از مناطق متوسط و بالا بود. دانش آموزان با وضعیت اقتصادی اجتماعی پایین در مهارت کنترل شی عملکرد بهتری داشتند و این تفاوت با مناطق متوسط معنی دار بود (002/.. (P< میزان فعالیت بدنی دانش آموزان با وضعیت اقتصادی اجتماعی بالا کمتر از مناطق متوسط و پایین بود. یافته های حاصل از این پژوهش نشان می دهد که ترکیب بدنی مطلوب و طول بیشتر اندام های دانش آموزان با وضعیت اقتصادی اجتماعی پایین باعث اجرای کارامد مهارت های کنترل شی شده است.