پژوهش در هنر مهندسی و الهام از طبیعت

چکیده گرم شدن زیست کره و پی آمدهای آن و سهم غیرقابل انکار و قابل ملاحظه صنعت ساختمان در تشدید آن این سوال را در اذهان پدید می آورد که به راستی صنعت ساختمان چه می کند و به کجا می رود و بناهای آینده چگونه خواهند بود. باک مینیسترفولر (Buckminister Fuler) زمانی در پاسخ به این سوال گفته است که «بهترین راه پیش بینی آینده، طراحی آن است». تصور این است که بناهای مسکونی و به طور کلی فضاهای زیستی آینده در تعامل و همسازی تنگاتنگ و پویا با طبیعت شکل می گیرند و مانند یک موجود طبیعی عمل می نمایند. آن ها تمامی نیازهای خود مانند انرژی، آب، هوا و غیره را از طبیعت پیرامون خود یعنی خورشید، باد و باران تامین خواهند نمود. معماری آینده و دیگر از ماشین های قرن بیستم الگو نگرفته، بلکه از طبیعت و گل های زیبای فضای سبز و زنده پیرامون خود الهام خواهند گرفت. هنر مهندسی را در کامل ترین صورت خود در طبیعت می توان یافت. در طبیعت ساختارها لایه ای است و باربری شکل ساده کششی – فشاری دارد، با این همه تنوع و گوناگونی فرم ها فوق العاده و بسیار بی نظیر است. به علاوه حرکت و پویایی نه فقط در جزء جزء یک ساختار، بلکه در ترکیبات و مجموعه های وسیع و عظیم نیز به شکلی کاملا هماهنگ موجود است. هدف اصلی این پژوهش مطالعه و درک هنر مهندسی در طبیعت و ساخت وساز با الهام از چهار ویژگی از ویژگی های طبیعت یعنی«حرکت»، «باربری لایه ای»، «چرخه زیست محیطی (بازیافت)»و «هندسه پنهان فرم های طبیعی»است که طی دو دهه پژوهش و الگوبرداری از طبیعت در کارگاه آموزشی-پژوهشی هنر مهندسی دانشکده معماری و شهرسازی دانشگاه شهید بهشتی اتفاق افتاده است.