شیوع و پیامدهای ناامنی غذایی و ارتباط آن با برخی عوامل اجتماعی-اقتصادی

ناامنی غذایی، می تواند بر سلامت جسمی و روانی افراد تاثیرگذار باشد. هدف از این مطالعه بررسی وضعیت ناامنی غذایی و برخی عوامل اجتماعی- اقتصادی مرتبط با آن، در خانواده های دانش آموزان دختر مقطع ابتدایی شهرستان بندر انزلی، واقع در شمال ایران می باشد.
این مطالعه مقطعی با هدف بررسی وضعیت ناامنی غذایی در خانوارهای 400 دانش آموز دختر 9 تا 11 ساله انجام شده است. جهت تعیین برخی ویژگی های دموگرافیک و فردی خانوار و تعیین میزان ناامنی غذایی، مادران دعوت شدند و پرسش نامه های اطلاعات اجتماعی- اقتصادی و پرسشنامه 18 سوالی وضعیت امنیت غذایی سازمان کشاورزی ایالات متحده (US Department of Agriculture) طی مصاحبه حضوری تکمیل شدند. برای تعیین وضعیت اقتصادی از وجود 9 قلم از وسایل زندگی سوال شد. داده ها با استفاده از روش آنالیز واریانس یک طرفه و رگرسیون لجستیک چند متغیره تجزیه وتحلیل شدند.
میزان شیوع ناامنی غذایی در جامعه مورد مطالعه 51% بود. ناامنی غذایی با سطح اقتصادی خانواده، تعداد افراد شاغل خانواده، تعداد فرزندان خانواده، سطح تحصیلات پدر و مادر و مالکیت منزل ارتباط معناداری داشت. در گروه خانواده های با ناامنی غذایی، میانگین وزن کودک به طور معناداری کمتر از گروه دیگر بود.
ناامنی غذایی به شدت تحت تاثیر سطح اقتصادی، تحصیلات و جایگاه شغلی والدین می باشد.