شیوع اضافه وزن و چاقی و ارتباط آن با میزان آمادگی جسمانی در کودکان پیش دبستانی تهران

چاقی و اضافه وزن یک مشکل مهم سلامت عمومی به ویژه در کودکان پیش دبستانی می باشد زیرا دوره ی کودکی هنگامی است که عادت های تغذیه ای و فعالیت بدنی در فرد بنیاد نهاده می شود. هدف پژوهش حاضر بررسی شیوع اضافه وزن و چاقی در میان کودکان پیش دبستانی تهرانی با استفاده از نقاط بحرانی مختلف و تعیین ارتباط آن ها با شاخص های آمادگی حرکتی و آمادگی مرتبط با سلامتی بود.
مطالعه ی مقطعی حاضر با 381 دختر و پسر 5 تا 6 ساله انجام شد. تمام کودکان آزمون های آمادگی حرکتی و آمادگی مرتبط با سلامتی را اجرا کردند و اندازه های تن سنجی آن ها اندازه گیری شد.
بر پایه ی نقاط بحرانی انجمن بین المللی چاقی (IOTF) 36/7% (فاصله اطمینان 95%: 111/0-037/0) و 73/4% (فاصله ی اطمینان 95%: 078/0-017/0) پسرها دارای اضافه وزن و چاقی بودند، و 51/11% (فاصله اطمینان 95%: 160/0-070/0) و 99/10% (فاصله ی اطمینان 95%: 154/0-066/0) دخترها دارای اضافه وزن و یا چاق بودند. همبستگی معنی داری بین آزمون 20 متر سرعت و بیشینه اکسیژن مصرفی برآوردی با بیش تر شاخص های تن سنجی در پسران و بین درازونشست تعدیل شده و بیشینه اکسیژن مصرفی با بیش تر شاخص های تن سنجی در دخترها وجود داشت.
پژوهش حاضر شیوع به نسبت بالای اضافه وزن و چاقی را در هر دو جنس کودکان پیش دبستانی نشان داد و مشخص نمود چاقی و اضافه وزن عوامل محدودکننده ی عملکرد می باشند. کودکان دارای اضافه وزن و چاق در مقایسه با همتایان خود که دارای توده ی بدن طبیعی یا زیر وزن بودند، عملکرد ضعیف تری را در بیش تر عوامل آمادگی حرکتی و آمادگی مرتبط با سلامتی نشان دادند.