بررسی میزان تماس قالیبافان با گرد و غبار کلی و ارتباط آن با پارامترهای عملکرد ریوی

تماس شغلی با غبارات ایجاد شده در فرایند فرش بافی می تواند منجر به عوارض ریوی در قالیبافان گردد. هدف از این مطالعه بررسی میزان تماس قالیبافان با گرد و غبار کلی و ارتباط آن با پارامترهای عملکرد ریوی می باشد.
این مطالعه مورد شاهدی گذشته نگر بر روی190نفر(95 قالیباف شهر خمین به عنوان گروه موردو 95نفر غیر قالیباف به عنوان گروه شاهدصورت پذیرفت. میزان تماس استنشاقی قالیبافان با گرد و غبار کلی با استفاده از نمونه برداری هوا و روش وزن سنجی تعیین گردید. پارامتر های اسپیرومتری از جمله FVC و 1 FEV و PEF و 75-25 FEF مربوط به عملکرد ریوی قالیبافان و همچنین پارامتر های مربوط از جمله درجه حرارت محیط کار و رطوبت در محیط کار نیز جمع آوری گردید. همبستگی یافته های تماس با گرد و غبار کلی با پارامتر های عملکرد ریوی مورد بررسی قرار گرفت.
نتایج نشان داد که میزان غلظت گرد و غبار کلی در گروه مورد مطالعه برابر 47/2 ± 69/4 میلیگرم در مترمکعب بود که در مقایسه با گروه شاهد (9 33/1 ± 89/2 میلیگرم در مترمکعب) به طور معنی داری بالاتر بود (0001/0 P =). در بررسی مقایسه غلظت گرد و غبار کلی و عملکردهای ریوی نیز ارتباط معنی داری بین این دو پارامتر مشاهده نگردید (321/0 P =). بررسی پارامتر های محیطی از قبیل رطوبت، درجه حرارت و نوع تهویه در کارگاه های مورد مطالعه نشان داد که با تغییرات درجه حرارت، رطوبت و تهویه کارگاه می تواند بر روی عملکرهای ریوی تاثیرگذار باشد. بررسی ها نشان داد که رابطه معکوسی بین سابقه کاری و شاخص های FVC و FEV و PEF و 75-25 FEF وجود داشته و با افزایش سابقه کاری این شاخص ها کاهش پیدا می کنند.
نتایج این مطالعه نشان می دهد که با وجود اجرای طرح بقا در مناطق مورد مطالعه، تماس قالیبافان با گرد و غبار کلی می تواند به عنوان یک عامل خطرناک شغلی به میزان بالایی وجود داشته باشد.