مقایسه اثر نیفیدیپین خوراکی و سولفات منیزیم تزریقی در درمان زایمان زودرس

زایمان قبل از 37 هفته حاملگی، زایمان زودرس نام دارد که یکی از مشکلات مهم مامایی و از عوامل مهم ناتوانی و مرگ و میر نوزادان است. این مطالعه با هدف مقایسه تاثیر دو داروی سولفات منیزیم و نیفیدیپین در درمان زایمان زودرس در بیمارستان علی ابن ابیطالب (ع) زاهدان ازسال1384 تا 1386طراحی و اجرا گردید روش پژوهش: این مطالعه به روش کارآزمایی بالینی و بر روی 110 نفر خانم باردار که برای توقف دردهای زایمانی زودرس بستری شده بودند، انجام شد. بیماران به صورت تصادفی به دو گروه مساوی تقسیم شدند بعد از عدم مهار درد بوسیله استراحت در بستر و مایع درمانی در گروه اول سولفات منیزیم تزریقی و در گروه دوم نیفیدیپین خوراکی تجویز شد. انقباضات رحم به صورت لمسی کنترل شد. آمار توصیفی جهت توصیف داده ها، آزمون تی مستقل جهت مقایسه میانگین ها و از آزمون کای دو جهت مقایسه فراوانی ها بین دو گروه به کمک نرم افزار SPSS.11 استفاده شد. نتایج نشان داد که بین بیماران از نظر سن حاملگی و پاریته مادر اختلاف آماری معنی داری وجود نداشت. در هر دو گروه 46 نفر (6/83 درصد) بعد از 24 ساعت، دردهای زایمانی مهار شد. همچنین در هر دو گروه از نظر مهار درد های زایمانی بعد از 48 ساعت اختلاف معنی داری را نشان نداد. مجموع عوارض در گروه سولفات منیزیم 5/54 درصد و در گروه نیفیدیپین 22 درصد بود که عوارض در گروه سولفات منیزیم بیشتر بود. نتایج نوزادی در هر دو گروه با هم مشابه بود.
با توجه به مساوی بودن نتایج، توقف دردهای زایمانی در گروه سولفات منیزیم و نیفیدیپین بسته به مورد و با در نظر گرفتن سهولت مصرف و عوارض جانبی می توان از هر دو داروی فوق به طور آلترناتیو در اتاق زایمان برای توقف دردهای زایمانی استفاده کرد و با توجه به عوارض جانبی بیشتر در گروه سولفات منیزیم می توان در بیمارانی که فشارخون پایین ندارند از نیفیدیپین برای توقف دردهای زایمانی استفاده کرد.