بررسی اثر استرس بی حرکتی بر هورمون های محور HPG (هیپوتالاموس - هیپوفیز - گنادی) و تعداد سلول های اسپرماتوگونی

استرس تاثیرات مختلفی بر فرایند های زیستی موجودات زنده می گذارد در این مطالعه اثر استرس بی حرکتی بر میزان ترشح هورمون های محور HPG و همچنین تعداد سلول های اسپرماتوگونی در موش های صحرایی نر بالغ را مورد بررسی قرار داده ایم.
30 سر موش صحرایی نر در 3 گروه قرار داده شدند. گروه کنترل: بدون استرس و گروه های بی حرکتی 7 روزه و 14 روزه: که به ترتیب 7 و 14 روز و روزانه به مدت 2 ساعت تحت استرس بی حرکتی قرار گرفتند. در پایان دوره مستقیما از قلب حیوان خون گیری انجام شد. غلظت هورمون های GnRH، LH و تستوسترون در سرم با روش الیزا اندازه گیری شد. همچنین تعداد سلول های اسپرماتوگونی بیضه موش های صحرایی نر بالغ مورد بررسی قرار گرفت نتایج توسط تست آماری واریانس یک طرفه و دانکن در سطح 05/0≥P مورد بررسی قرار گرفت.
نتایج نشان داد که استرس بی حرکتی باعث کاهش معنی دار غلظت هورمون های GnRH و تستوسترون در مقایسه با گروه کنترل گردید، همچنین استرس بی حرکتی14 روزه باعث کاهش معنی دار سلول های اسپرماتوگونی گردید.
نتیجه این مطالعه نشان داد که استرس بی حرکتی باعث تاثیر مهاری بر محور HPG و همینطور باعث اثر منفی بر فرایند اسپرماتوژنز می گردد.