فلسفه عبادت از دیدگاه ملاصدرا

ملاصدرا در حکمت متعالیه، با رویکردی فلسفی به تبیین جایگاه و منزلت عبادت و همچنین چیستی و چرایی آن می پردازد. در این راستا فلسفه عبادت، بر جهان شناسی، انسان شناسی و خداشناسی حکمت متعالیه استوار می گردد، و این وجودشناسی، معرفه النفس و خداشناسی صدرایی است که امکانات و مواد لازم را برای حصول فلسفه عبادت او فراهم می آورد.
صدرالمتالهین در قالب فلسفه عبادت خود، به مسائلی همچون نسبت دو مقوله نظر و عمل، تمایز میان عبادت تکوینی و تشریعی و چرایی وضع عبادات می پردازد، و نقش عبادت در تعالی انسان و سایر موجودات در مراتب وجودی عالم را برجسته می سازد.
شرح چگونگی زایش فلسفه عبادت صدرایی از حکمت متعالیه و شیوه پرداخت ملاصدرا به مسئله عبادت، هدف اصلی این نوشتار است.