اضطراب امتحان و ارتباط آن با عملکرد بالینی در دانشجویان مامایی

اضطراب امتحان، مشکل شایعی در میان دانشجویان و دانش آموزان است. با توجه به اثرات متفاوت اضطراب امتحان بر عملکرد دانشجویان، هدف از این پژوهش بررسی اضطراب امتحان و ارتباط آن با عملکرد بالینی در دانشجویان مامایی بود.
این مطالعه تحلیلی، بر روی کلیه دانشجویان مامایی ترم آخر دانشگاه علوم پزشکی قم شامل 30 نفر که برای امتحان جامع مامایی حضور یافتند، انجام شد. پرسشنامه ویژگی های دموگرافیک و پرسشنامه استاندارد اضطراب امتحان Spielberger، توسط هر یک از دانشجویان تکمیل گردید. برای ارزیابی عملکرد بالینی دانشجویان، چک لیست سه قسمتی مربوط به عملکرد بالینی در بخشهای بلوک زایمان، درمانگاه بیماری های زنان و درمانگاه بهداشت مادر و کودک توسط مربیان تکمیل گردید. داده ها پس از ورود به نرم افزار SPSS ویرایش 18، با استفاده از روش های آمار توصیفی و آزمون های آماری Chi-square، همبستگی Pearson و Independent T Test، در سطح معنی داری 05/0 p ≤ تجزیه و تحلیل شدند.
یافته های مطالعه نشان داد که در حیطه کاری بلوک زایمان و درمانگاه زنان، هر چه اضطراب دانشجویان بیشتر بود، عملکرد بهتری داشتند (48/0= r، 001/0 p<)، اما در حیطه کاری بهداشت مادر و کودک، هر چه اضطراب دانشجویان کمتر بود، عملکرد آنها نیز بهتر بود (85/0-= r، 001/0 p<). با توجه به نتایج این پژوهش، می توان احتمال داد که اضطراب، خود می تواند به عنوان یک عامل انگیزشی، عملکرد فرد را بهبود بخشد و همیشه مخرب نباشد.