اثربخشی روان درمانی گروهی بر ارتقا راهبردهای مقابله ای زنان مبتلا به سرطان پستان

در جهان امروز تنیدگی مساله بزرگی به شمار می رود، گفته شده که 75% بیماری های جسمانی با تنیدگی ارتباط دارند. پژوهش حاضر با هدف اثربخشی روان درمانی گروهی بر ارتقا راهبردهای مقابله ای زنان مبتلا به سرطان پستان بود.
این پژوهش یک مطالعه شبه تجربی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه و پیگیری یک ماهه بود. جامعه آماری این پژوهش بیماران مبتلا به سرطان پستان تحت پوشش مرکز تحقیقات سرطان پستان دانشگاه شهید بهشتی بودند که با نمونه گیری هدفمند از بین مراجعین کلینیک تخصصی آذر وابسته به این مرکز انتخاب شدند. 30 نفر از داوطلبین به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه (15= n) جایگزین شدند. گروه آزمایش به مدت 8 جلسه 5/1 ساعته، یک بار در هفته تحت مداخله روان درمانی گروهی قرار گرفتند. ابزار پژوهش پرسشنامه پاسخ های مقابله ای CRI (Coping Responses Inventory) بیلینگز و موس بود. آزمون های آماری مورد استفاده شامل آزمون t همبسته و تحلیل کواریانس بود.
حاکی از تغییرات معنادار در خرده مقیاس های پاسخ مقابله ای مساله مدار و مقابله مبتنی بر جسمانی کردن است.
پژوهش حاکی از این است که روان درمانی گروهی سبب ارتقا و افزایش میزان استفاده از مقابله های مساله مدار و کاهش استفاده از پاسخ های مقابله ای هیجان مدار می شود.