تهیه و ارزیابی غشاهای شبکه آمیخته پلی وینیل کلراید-نانوذرات اکسیدروی به منظور جداسازی CO2 /N2 CO2/CH4 و N2/CH4

در این پژوهش غشاهای شبکه آمیخته پلی وینیل کلراید- نانوذرات اکسیدروی تهیه شده و به منظور بررسی خواص جداسازی گاز، مورد ارزیابی قرار گرفتند. اثر افزایش اکسید روی و نیز فشار خوراک بر عملکرد جداسازی گاز این غشاها برای گازهای هلیم، نیتروژن، متان و دی اکسید کربن مورد بررسی قرار گرفت. نتایج به دست آمده نشان می دهد که تراوایی همه گازها با افزایش نانوذرات اکسیدروی روند افزایشی داشته است. تراوایی گازهای هلیم، متان، دی اکسید کربن و نیتروژن در غشاهای شبکه آمیخته حاوی 15% وزنی اکسید روی در فشار bar 8، به ترتیب از 56/3، 007/0، 21/0 و 01/0 به 9/49، 12، 4/26 و 6/1 نسبت به غشاهای بدون نانو ذرات افزایش یافته است. همچنین، تراوایی هر یک از گازهای مورد مطالعه با افزایش فشار خوراک ورودی، افزایش یافته و انتخاب پذیری جفت های گازی مذکور با افزایش فشار، روند کاهشی را دنبال کرده است. نتایج آزمون مقاومت مکانیکی نشان می دهد که استفاده از نانوذرات اکسید روی در ساختار غشا توانسته است مدول کششی را به میزان 11% بهبود دهد.