بررسی تاثیر بسته مراقبتی مبتنی بر شواهد بر تکامل مهارت های حرکتی عمومی شیرخواران ساکن در شیرخوارگاه

سال اول زندگی مهم ترین دوره خارج رحمی تکامل مغزی و نیازمند تحریکات محیطی برای بروز قابلیت های تکاملی می باشد؛ اما کودکان شیرخوارگاهی به دلیل محرومیت های محیطی مکرر، در معرض تاخیر تکاملی قرار دارند.
تعیین تاثیر بسته مراقبتی مبتنی بر شواهد بر تکامل مهارت های حرکتی عمومی شیرخواران ساکن شیرخوارگاه.
در این کارآزمایی بالینی دوگروهه تصادفی که در شیرخوارگاه حضرت علی اصغر(ع) مشهد در سال 1392 انجام شد؛ بسته مراقبتی مبتنی بر شواهد ارزیابی شد. 50 کودک 12-1 ماهه شیرخوارگاه به صورت تصادفی در گروه مداخله و کنترل جای گرفتند. بسته مراقبتی برای کودکان گروه مداخله، سه بار در هفته، به مدت 8 هفته اجرا شد. سن تکامل مهارت های حرکتی عمومی قبل از مداخله، هفته 6 و 8 مداخله توسط ابزار دنور 2 ارزیابی شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 5/11 و آزمون های تی مستقل، من ویتنی و آزمون اندازه های تکراری تحلیل شد.
میانگین سنی نمونه پژوهش حاضر 62/14±64/20 هفته بود. 32 درصد دختر و 68 درصد پسر بودند. میانگین سن تکامل مهارت های حرکتی عمومی قبل از مداخله در گروه مداخله (9/7±4/21) و گروه کنترل (0/13±8/15)، تفاوت آماری معنی داری نداشت (05/0p>). بعد از 6 هفته اجرای بسته مراقبتی، میانگین سن تکامل مهارت های حرکتی عمومی در گروه مداخله (8/10±5/26) نسبت به گروه کنترل (4/11±4/21)، بر اساس آزمون تی مستقل افزایش معنی داری نشان نداد (115/0p=)؛ اما در هفته 8 مداخله، میانگین سن مهارت های حرکتی عمومی در گروه مداخله (5/10±36/29) نسبت به گروه کنترل (4/10±9/22) تفاوت آماری معنی داری وجود داشت (033/0p<).
از بسته حاضر می توان برای ارتقای مهارت های حرکتی عمومی در شیرخواران در معرض خطر تاخیر تکاملی مانند شیرخواران ساکن پرورشگاه ها استفاده کرد.