الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی در استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم و حساس به متی سیلین جدا شده از بیماران در بیمارستان های آموزشی اهواز طی سال ای 1390-1388

استافیلوکوکوس اورئوس یکی از عوامل عفونی بیمارستانی است که نسبت به بسیاری از آنتی بیوتیک های رایج مقاوم شده و امروزه سویه های مقاوم به متی سیلین این باکتری یکی از عوامل اصلی عفونت های بیمارستانی به شمار می رود. هدف این مطالعه شناسایی الگوهای مقاومت آنتی بیوتیکی در سویه های مقاوم و حساس به متی سیلین در شهر اهواز بود.
در این مطالعه توصیفی-مقطعی 255 نمونه بالینی مشکوک به استافیلوکوکوس اورئوس طی 19 ماه جمع آوری شده و با استفاده از تست های بیوشیمیایی استاندارد از قبیل کاتالاز، تخمیر مانیتول، کواگولاز و DNase بررسی شدند. حساسیت سویه های تایید شده با روش دیسک دیفیوژن نسبت به آنتی بیوتیک های رایج ارزیابی شدند. داده ها با آزمون های آمار توصیفی تجزیه و تحلیل شدند.
از 255 نمونه مشکوک، 180 سویه استافیلوکوکوس اورئوس تایید شدند که در مجموع 59 سویه(2/37 درصد) نسبت به متی سیلین مقاوم بودند. مقاومت در سویه های استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین شامل: کلرامفنیکل38/3درصد، ریفامپین76/45درصد، نورفلوکساسین83/89درصد، جنتامایسین83/89درصد، سیپروفلوکساسین52/91درصد، آزیترومایسین13/88درصد، کوتریموکسازول44/86درصد بود و تمام سویه ها نسبت به ونکومایسین و نیتروفورانتوئین حساس بودند. در مجموع 10 الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی متفاوت در سویه های استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین شناسایی شد.
بروز مقاومت های جدید در عوامل عفونت های بیمارستانی یکی از چالش های اصلی در درمان این عفونت ها است. این مطالعه نشان داد مقاومت بالایی نسبت به گروهی از آنتی بیوتیک های بررسی شده در سویه های استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین در بیمارستان امام خمینی و گلستان اهواز وجود داشت.