ارائه راه کارهای منطقی بهبود عملکرد شعب بانک ها به کمک مدل های تعمیم یافته تحلیل پوششی داده ها

ارزیابی عملکرد یک واحد تصمیم گیرنده در تقابل با واحدهای تصمیم گیرنده دیگر، فرآیندی رقابتی است که این ارزیابی توسط مدل های تحلیل پوششی داده ها بطور دقیق و منظم و با پیشنهاد راهکارهای بهبود در کارایی، ارائه می شود. اما وجود واحدهای تصمیم گیرنده خاص و فاصله زیاد واحدهای تصمیم گیرنده می تواند، فضای رقابتی ارزیابی را به انحصار در فرآیند ارزشگذاری تبدیل کند. این انحصار، باعث ارائه راهکارهای غیر عملی و غیر منطقی برای واحدهای تحت بررسی در حالت بکارگیری ناشیانه، و عدم ژرف نگری در استفاده از مدل های پایه ای تحلیل پوششی داده ها می شود.
این مقاله، بعد از بررسی چگونگی وجود مشکلات در ارزیابی مدل های پایه ای، روشی جدید را بر مبنای لحاظ کردن نظرات کارشناسی در مدل و به منظور حل مشکلات مذکور ارائه می دهد. در ادامه، به دلیل ظاهر شدن اینگونه نارسائی ها در ارزیابی شعب بانک ها، تمامی مسائل شرح داده شده و همچنین مدل پیشنهادی را در یک مطالعه موردی از شعب یک بانک تجاری بکار می گیرد.