تبیین نقش عوامل سازمانی در افت تحصیلی دانشجویان و راهکارهای کنترل و کاهش آن (مطالعه موردی: دانشگاه کاشان)

هدف از این مطالعه بررسی عوامل سازمانی موثر بر افت تحصیلی دانشجویان، پیامدهای حاصل از افت تحصیلی و بیان راهکارهایی برای کنترل و کاهش این مشکل است. در این تحقیق از روش کیفی (نظریه داده بنیاد) استفاده شده است. در روش نظریه داده بنیاد با 15 دانشجو، 10 کارمند و 5 عضو هیئت علمی دانشگاه کاشان مصاحبه شد و با از طریق کدگذاری باز، محوری و انتخابی مورد تحلیل قرار گرفت. مدل پارادایمی منتج از تحلیل داده ها نشان داد که عوامل سازمانی موثر در افت تحصیلی دانشجویان، که ویژگی ساختاری آموزش در دانشگاه در نظر گرفته شده است، شامل عدم سازگاری با محیط جدید، ادراک ناکارآمدی از رشته، انعطاف ناپذیری، ویژگی ارزشیابی ها و غلبه دروس نظری، است. پدیده های مورد نظر به شش راهبرد کنش و کنش متقابل منتهی می شد. سه عامل مداخله گر شامل فراغت و دسترسی به امکانات فراغتی، بافت جامعه محلی دانشگاه و نسبت استاد و دانشجو نیز در این راهبردها تشخیص داده شد. نتایج همچنین، نشان داد فقدان مشارکت در محیط یادگیری، هسته تاثیرگذار بر افت تحصیلی دانشجویان دانشگاه کاشان است.