اثر تزریق کاپسایسین در دوران نوزادی بر فعالیت نورونهای قشر بارل متعاقب جابجایی مکانیکی کنترل شده سبیلها در موش صحرایی بالغ

اطلاعات کمی اندکی در مورد ویژگی های پاسخ نورونهای قشر بارل (Barrel Cortex) در موشهای فاقد فیبر C به محرکهای کنترل شده مکانیکی وجود دارد لذا تاثیر حذف فیبرهای C به وسیله تزریق نوزادی کاپسایسین بر ویژگی های پاسخ نورونهای قشر بارل متعاقب جابجایی مکانیکی کنترل شده سبیلها در موش صحرایی مورد مطالعه قرار گرفته است.
فیبرهای C موشهای صحرایی به وسیله تزریق داخل صفاقی mg/kg50 کاپسایسین)محلول 10 درصد الکل، 10 درصد Tween 80، 80 درصد سالین(در روز اول تولد تخریب می شدند. ثبت خارج سلولی تک واحدی از نورونهای قشر بارل در گروه کنترل (تیمار شده با حلال دارو و تیمار نشده) و گروه تیمار شده با کاپسایسین (Cap: Capsaicin) بعد از رسیدن به سن بلوغ انجام شد. بزرگی پاسخ در ده میلی ثانیه اول بعد از شروع پاسخ و زمان تاخیر پاسخ نورونها پس از جابجایی کنترل شده سبیل اصلی و سبیلهای اطراف محاسبه شد. زمانی که پاسخ نورون از میانگین فعالیت خود به خودی به اندازه دو انحراف معیار تجاوز می نمود به عنوان شروع پاسخ در نظر گرفته می شد.
بزرگی پاسخ نورونها به جابجایی سبیل اصلی و سبیلهای اطراف در گروه Cap نسبت به کنترل، افزایش معنی داری نشان می دهد (P<0.001). مقایسه زمان تاخیر پاسخ نورونها به جابجایی سبیل اصلی در دو گروه معنی دار نیست (P<0.467) ولی زمان تاخیر پاسخ به جابجایی سبیلهای اطراف در گروه Cap نسبت به کنترل کاهش نشان می دهد (P<0.001). در ضمن جابجایی سبیل اصلی باعث ایجاد پاسخهایی با بزرگی بیشتر و زمان تاخیر کمتر در هر دو گروه نسبت به جابه جایی سبیلهای اطراف می شود (P<0.001).
این نتایج پیشنهاد می کند که فیبرهای C نقش مهمی در اعمال طبیعی سیستم حسی پیکری اولیه ایفا می کنند و وجود آنها برای شکل گیری خصوصیات عملی نورونهای حسی مرکزی لازم می باشند.