مقایسه روش PCR و روش باکتریولوژیک در تشخیص مننژیتهای باکتریال

مننژیت از جمله بیماری های مرگباری است که تشخیص سریع آن از اولویتهای ضروری در امور بالینی است. روش های معمول برای تشخیص مننژیت (استفاده از کشتهای باکتریولوژیک و کشتهای سلولی، روش های بیوشیمیایی و شمارش سلول در مایع مغزی- نخاعی) از حساسیت بالایی برخوردار نیست. بنابراین یافتن یک روش سریع از ضرورتهای امروز است.
DNA به روش جوشانیدن از مایع مغزی نخاعی استخراج گردید و با پرایمرهایی که قسمتی از توالی ژن 16s rRNA را آمپلی فای می کنندPCR (Polymerase Chain Reaction) انجام گرفت. از هر یک از نمونه های کشت باکتریال انجام شد.
از کل 51 نمونه مورد بررسی، 23.5 درصد بر مبنای کشت، مشکوک به مننژیت باکتریایی بودند در صورتی که با استفاده از PCR، 41.1 درصد نمونه ها مثبت گزارش شدند. پس می توان گفت که تقریبا نیمی از موارد مثبت باکتریایی را بدون انجام PCR از دست می دهیم. با کمک PCR ما توانستیم در حدود 95.23 درصد موارد مثبت و حدود 96.66 درصد موارد منفی را با قطعیت گزارش نماییم.
با توجه به نتایج به دست آمده، توالی ژن PCR در حال حاضر دقیق ترین و حساس ترین روش جهت تشخیص میکروارگانیزمها در نمونه های استریل بدن است. از آنجایی که توالی ژن 16s rRNAدر طول تکامل تغییر محدودی داشته و در همه پروکاریوتها توالی یکسانی دارد، هدف مناسبی برای PCR است. کوتاه بودن زمان تشخیص (4-3 ساعت) از مزیتهای این روش است.