بررسی توانمندی ها و راهکارهای توسعه گردشگری روستایی در بخش کهک استان قم
گردشگری روستایی در استان قم که قابلیت ویژهای در گردشگری مذهبی دارد، پدیدهای نامتعارف جلوه میکند، اما این استان با داشتن 88/93 درصد شهرنشینی، دارای آلودگی های هوا و حاشیهنشینی و اسکان غیر رسمی در شهر قم است که در گرایش شهروندان به گردشگری روستایی موثر است. بخش کهک قم با روستاهای ییلاقی، از مقاصد شهرنشینان برای گردشگری روزانه و گاه موقت چندروزه است. روستاهای مورد بررسی با وجود جاذبه های طبیعی و انسانی در بعد منطقهای، نتوانستهاند از فرصت گردشگرپذیری موجود برای توسعه گردشگری روستایی و درنهایت توسعه روستا موفق عمل کنند. پژوهش پیش رو با استفاده از روش پیمایشی، کتابخانهای و مطالعات میدانی و با در نظر گرفتن دیدگاه سه گروه مشارکتکننده (گردشگران، مسئولان و خانوار ساکن)، راهبردهایی را برای توسعه گردشگری روستاهای هدف ارائه کرده است. جامعه آماری پژوهش شامل 874 خانوار ساکن، بیش از 10000 نفر گردشگر سالانه روستاهای مورد مطالعه و 25 مسئول در زمینه گردشگری است که با استفاده از نمونهگیری کوکران 267 نفر از ساکنان روستا، 306 نفر گردشگر و 25 مسئول برای جامعه نمونه انتخاب شدهاند. یافته های پژوهش، کمبود زیرساختهای لازم، ازجمله مکانهای اقامتی، پذیرایی، رفاهی و ضعف مدیریت درزمینه توسعه گردشگری را نشان میدهد. بررسی نتایج و تحلیلها از افزایش آسیب زیستمحیطی، بهدلیل نامناسب بودن عوامل زیرساختی و ضعف سرمایهگذاری در این بخش برای استفاده از آثار مثبت گردشگری روستایی در پیشبرد توسعه روستایی حکایت دارد.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.