رابطه ناتوانی و کیفیت زندگی در بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس انجمن ام اس تهران

ناتوانی از مهم ترین عوامل تعیین کننده دوره بیماری، درمان و در نتیجه نتایج توانبخشی و کیفیت زندگی در مبتلایان به مولتیپل اسکلروزیس می باشد. مطالعه حاضر به منظور تعیین رابطه ناتوانی و کیفیت زندگی مبتلایان به ام اس انجام شد.
این مطالعه مقطعی بر روی 325 بیمار مراجعه کننده به بخش فیزیوتراپی انجمن ام اس ایران)تهران(انجام شد. ابزار گردآوری داده ها جهت سنجش کیفیت زندگی پرسشنامه MSQOL-54 و جهت سنجش میزان ناتوانی مقیاس EDSS بود. داده ها با بکارگیری تی تست، کای مربع و رگرسیون خطی در نرم افزار SPSS نسخه 16 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
میانگین سنی بیماران 4/10±1/39 سال بود. تجزیه و تحلیل 14 حیطه کیفیت زندگی نشان داد که بیشترین و کمترین نمره یکفیت زندگی به ترتیب مربوط به حیطه درد (7/25±8/67) و محدودیت نقش به علت مشکلات جسمانی(1/17±31) بود. در مدل رگرسیون خطی نشان داده شد که ناتوانی تاثیر معنی دار و معکوسی بر دو حیطه ترکیبی سلامت جسمانی و سلامت روحی-روانی کیفیت زندگی دارد (001/0P ˂).
مطالعه حاضر رابطه ناتوانی و متغیرهای فردی)سن شروع بیماری و جنسیت(را بر کیفیت زندگی بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس نشان داد. بنابراین به منظور بهبود کیفیت زندگی بیماران، درمان های حمایتی برای کاهش ناتوانی و حفظ کارکردها در بالاترین سطح ممکن بخصوص در زنان و افراد با سن ابتلای بالاتر توصیه می گردد.