اثر یک جلسه همودیالیز روی تغییرات آستانه شنوایی در بیماران مبتلا به مرحله انتهایی نارسایی مزمن کلیه

درمان جایگزینی کلیه با استفاده از دیالیز و پیوند، موجب افزایش طول عمر بیماران مبتلا به نارسایی مزمن کلیه شده است. کاهش شنوایی، یکی از عوارض مهم نارسایی مزمن کلیه است که عللی متفاوت برای آن بیان شده است. با توجه به اهمیت این مسئله، برآن شدیم تا به بررسی تاثیر همودیالیز روی شنوایی بیماران مبتلا به نارسایی مزمن کلیه بپردازیم.
این مطالعه مقطعیروی 76 نفر از بیماران بخش دیالیز بیمارستان شهید مصطفی خمینی انجام شد. آزمون شنوایی سنجی تون خالص یک نوبت پیش از دیالیز و یک نوبت پس از دیالیز و یک نوبت دیگر پس از شش ماه انجام شد؛ همچنین سدیم و پتاسیم و اوره خون پیش از آغاز دیالیز و بی درنگ، پس از پایان دیالیز از همان سوزن وریدی دیالیز بدون نیاز به خون گیریاضافی کنترل شد.
میان آستانه شنوایی پیش و پس از یک جلسه همودیالیز، اختلافی معنادار وجودداشت؛ همچنین میان تغییرهای شنوایی پیش و پس از دیالیز با تغییرهای وزن، دیابت، مدت زمان انجام دیالیز و مدت هر جلسه دیالیز، ارتباطی معنادار یافتیم. ولی میان تغییرهای سدیم، پتاسیم و اوره خون با تغییرهای آستانه شنوایی، ارتباط معنادار وجودنداشت.
انجام یک جلسه همودیالیز به بهبود آستانه شنوایی بیماران در فرکانس های پایین منجر شده است؛ این نتیجه از فرضیه هیدروپس اندولنفاتیک در بیماران دیالیزی حمایت می کند به خصوص اینکه این بهبود شنوایی در افراد زیر 60 سال، معنادار بوده است و باعث می شود این فرضیه تقویت شود