دیدگاه دانشجویان پرستاری درمورد نقش پرستاران درآموزش بالینی آن ها از طریق یادگیری اجتماعی

آموزش بالینی فرایند پیچیده ای است که هدف آن تغییر رفتار قابل سنجش دردانشجویان پرستاری برای انجام مهارت های بالینی است و منوط به ایجاد شرایط خاص و مناسب جهت یادگیری است. بیش از 50 درصد از زمان آموزش دانشجویان پرستاری بر بالین سپری می شود واین محیط نقش بسیار مهمی در شکل گیری و یادگیری ارزش ها، هنجار ها و نگرش های حرفه ای ایشان دارد. برخی از صاحب نظران، تدریس بالینی را جزء مهم ترین مولفه های آموزش پرستاری می دانند. عوامل مهمی درآموزش بالینی مطرح می شود که آن را مشکل و متمایز از تدریس نظری می سازد. از جمله این عوامل می توان به نقش پرستاران بالینی در بیمارستان های آموزشی اشاره نمود. طبق اصول یادگیری اجتماعی«بندورا» که به امر یادگیری از طریق مشاهده و گرفتن الگو تاکید دارد، پرستاران بالینی سبب یادگیری و توسعه مهارت های بالینی دانشجویان پرستاری شده و دانشجویان پرستاری همواره پرستاران بالینی را به عنوان الگو مشاهده می کنند و از این طریق نقش حرفه ای خود را می آموزند. این نوع یادگیری فقط درحیطه مهارت های بالینی نبوده بلکه در حیطه های اخلاق حرفه ای، تعاملات پرستاران جهت انجام کارهای تیمی، ارزش گذاری نیز اتفاق می افتد با توجه به مطالب فوق پ‍‍ژوهشگران برآن شدند تا به تعیین نقش پرستاران بالینی درآموزش بالینی دانشجویان پرستاری با استفاده از یادگیری اجتماعی از نظر دانشجویان پرستاری بپردازند.
این مطالعه توصیفی بر روی کلیه دانشجویان سال دوم، سوم و چهارم کارشناسی رشته پرستاری که در مراکز آموزشی درمانی دانشگاه علوم پزشکی گیلان در حال کارآموزی بودند، انجام گرفت. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه ای مشتمل بر 2 بخش: اطلاعات دموگرافیک و سنجش نقش پرستاران در آموزش بالینی آن ها بود که بخش دوم نیز به 4 بعد: ارزش گذاری به دانشجو، تشویق کار تیمی، ایجاد اخلاق حرفه ای و پرستار به عنوان منبع یادگیری پرداخته است. تجزیه و تحلیل آماری داده ها با استفاده از روش های آماری توصیفی با نرم افزار SPSS.ver.13 انجام شد.
یافته ها نشان داد که اکثریت دانشجویان پرستاری با نقش پرستاران بالینی در ارزش گذاری به دانشجو (2/65 درصد)، تشویق به کار تیمی(7/61 درصد)، ایجاد اخلاق حرفه ای(8/47 درصد) و پرستار به عنوان منبع یادگیری (54 درصد) موافق بودند.
پرستاران در آموزش بالینی دانشجویان پرستاری در چهار بعد: ارزش گذاری به دانشجو، تشویق به کار تیمی، ایجاد اخلاق حرفه ای و پرستار به عنوان منبع یادگیری دارای نقش موثری می باشند و با تقویت بنیه علمی، عملی واخلاقی پرستاران بالینی می توان به برنامه ریزی آموزش بالینی دانشجویان پرستاری کمک نمود.