مقایسه تاثیر دو الگوی آموزشی معلم مدار و فرد مدار بر میزان یادگیری مهارتهای دانشجویان پرستاری

الگوهای آموزشی ابزاری برای یادگیری بوده که ضمن کمک به یادگیری فراگیران در کسب اطلاعات، نظریات، مهارتها، ارزش ها و شیوه های تفکر، بر توان آنان در حصول به هدفهای معین و متفاوت می افزاید. افزایش توانایی یادگیری یکی از مقاصد اساسی این الگوها محسوب می شود.
این پژوهش یک مطالعه نیمه تجربی است که با هدف مقایسه تاثیردوالگوی آموزشی معلم مدار (نمایش عملی) و فردمدار (شبیه سازی رایانه ای) بر میزان یادگیری مهارتهای دانشجویان پرستاری در مورد نحوه انجام احیاء نوزاد در سال 1382 در دانشکده پرستاری و مامایی شهید بهشتی رشت انجام شده است. نمونه های این پژوهش را 31 نفر از دانشجویان ترم سوم پرستاری تشکیل می د ادند که به صورت سرشماری از جامعه پژوهش انتخاب شده بودند. ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسش نامه مشخصات دموگرافیک و چک لیست مشاهده در مورد نحوه انجام احیاء نوزاد بود. ابتدا پیش آزمون در مورد نحوه انجام احیاء نوزاد از کلیه دانشجویان به عمل آمد، سپس دانشجویان به طور تصادفی به دو گروه آزمون (روش شبیه سازی رایانه ای)در اتاق رایانه و شاهد(نمایش عملی) دراتاق پراتیک فن پرستاری تقسیم شده و تحت آموزش در مورد نحوه انجام احیاء نوزاد توسط یک فرد با محتوای آموزشی واحد قرار گرفتند. برای هر دو گروه امکانات لازم برای انجام تمرین عملی فراهم گردید. دوهفته بعد آزمون نهایی به صورت ایستگاهی از هر دو گروه و در یک روز در مورد رویه فوق به عمل آمد. یافته ها نشان داد که هردو گروه از نظر مشخصات دموگرافیک (جنس، سن، معدل ترم قبل، معدل دیپلم ومیزان علاقه به رشته تحصیلی) بر اساس آزمون آماری کای دو تفاوت معنی داری نداشتند. بین میانگین عملکرد واحدهای مورد پژوهش قبل و بعد از آموزش به روش نمایش عملی براساس آزمون تی زوج اختلاف معنی دار آماری مشاهده شد (0 0 5/0 P<) و نیز بین میانگین عملکرد واحدهای مورد پژوهش قبل و بعد از آموزش به روش شبیه سازی رایانه ای براساس آزمون تی زوج اختلاف معنی دار آماری مشاهده شد (0 0 5/0 P<)، اما در مقایسه تاثیر آموزش در دو گروه با استفاده از دو روش آموزشی نمایش عملی و شبیه سازی رایانه ای، براساس آزمون تی اختلاف معنی دار آماری مشاهده نشد، یعنی تاثیر آموزش به دو روش فوق بر یادگیری فراگیران یکسان بوده است. همانطورکه ذکرشد تاثیرآموزش به دوروش فوق بریادگیری فراگیران یکسان بوده است، اما با توجه به اختصاص اکثریت زمان کلاس به فعالیت دانشجو در روش شبیه سازی رایانه ای، کاهش مدت زمان آموزش و کاهش هزینه در استفاده از این روش و رضایت بیشتر فراگیران، می توان گفت استفاده از این روش می تواند در آموزش ویادگیری مهارتهای پرستاری موثر باشد و سبب ارتقاء کیفیت آموزش در این رشته گردد. البته ذکر این نکته ضروری است که در این روش جنبه های عاطفی آموزش مستقیم درنظر گرفته نمی شود.