بررسی چگونگی استفاده از روش های یادگیری بالینی و عوامل موثر بر آن

آموزش بالینی مهم ترین بخش در آموزش پرستاری و مامایی و جزء لاینفک آن می باشد که به لحاظ اهمیت، قلب آموزش حرفه ای شناخته شده است. بیش از 50 درصد از برنامه های آموزشی دوره پرستاری به آموزش بالینی اختصاص دارد. آموزش بالینی، فرآیند پیچیده ای است که تحت تاثیر عوامل و متغیر های زیادی قرار دارد و باعث می شود آنچه را که دانشجو به صورت علمی آموخته در عمل به کار گیرد. بنابراین، باید همگام و مشابه با آموزش در کلاس باشد. برای مقابله با چالش های موجود یعنی شکاف بین آموزش و خدمات ارائه شده بر بالین بیمار، یکی از راه حلهای موجود، استفاده از راهکارهای جدید در یادگیری بالینی دانشجویان می باشد. در این راستا، این تحقیق به تعیین چگونگی استفاده از روش های یادگیری بالینی و عوامل موثر بر آن از دیدگاه مربیان بالینی می پردازد تا شاید یافته های کسب شده در ارتقاء آموزش بالینی و از بین بردن شکاف بین آموزش و درمان مورد استفاده قرار گیرد. این پژوهش، یک مطالعه توصیفی است که در آن به شیوه سرشماری پرسشنامه در میان کلیه مربیان پرستاری دانشکده پرستاری و مامایی توزیع گردید که از آن میان 30 مربی پس از پاسخگوئی پرسشنامه ها را مسترد نمودند. در این تحقیق پرسشنامه ای مشتمل بر 3 بخش، بخش اول مشخصات دموگرافیک، بخش دوم چگونگی استفاده از روش های یادگیری بالینی بر اساس مقیاس پنج درجه ای لیکرت (همیشه، معمولا «، گاهی اوقات، اصلا» و اطلاعی ندارم)، بخش سوم عوامل موثر بر چگونگی استفاده از روش های یادگیری بالینی (عوامل مربوط به مربی،دانشجو و محیط یادگیری بالینی) استفاده گردید.یافته ها با استفاده از نرم افزار SPSS / Ver: 10 مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. یافته ها نشان داد که اکثریت واحدهای مورد پژوهش از روش آموزش بر بالین بیمار (90 درصد)، کنفرانسهای فردی (7/76 درصد)، کنفرانسهای گروهی (80 درصد)، کنفرانس بر اساس مراقبت پرستاری (7/86 درصد) استفاده می کردند. تمامی متغیرهای دموگرافیک به تفکیک با روش های یادگیری بالینی با استفاده از آزمون آماری کای دو و تست دقیق فیشر بررسی گردید. فقط ارتباط متغیرهای استخدام رسمی قطعی با گزارشات صبح و عصر (05/0 < (P، سابقه کار آموزشی بالای 10 سال با کنفرانس بر اساس مراقبت پرستاری (04/0 < (P و کنفرانس گروهی و فردی (06/0 < (P معنی دار گردید. در بخش عوامل مربوط به مربی، عامل آگاهی و تسلط علمی مربی (100 درصد)، در بخش عوامل مربوط به فراگیر، علاقه و انگیزه دانشجو (100 درصد) و در محیط یادگیری بالینی، وسایل و امکانات فضای آموزشی (3/93 درصد) بعنوان بیشترین عوامل موثر از دیدگاه مربیان بالینی در نظر گرفته شده اند. از آنجاییکه آموزش پرستاری زیربنایی برای رفع نیازهای سلامتی و بهداشتی جامعه از طریق تربیت نیروی انسانی کارآمد می باشد و از طرفی یکی از مهمترین اجزای آموزش پرستاری، آموزش بالینی است، لذا ضرورت دارد که مسئولین و برنامه ریزان به این مهم اهتمام ورزند.