مقایسه اثر درمانی لیزر کم توان با تزریق متیل پردنیزولون موضعی در درمان پلانتار فاشئیت یک طرفه

فاشئیت پلانتار عامل 11 تا 15 درصد درد پا در بزرگ سالان است. تزریق کورتیکواستروئید یک درمان شایع برای فاشئیت پلانتار است که علاوه بر داشتن اثر درمانی کوتاه مدت دارای عوارض نیز می باشد. این مطالعه با هدف مقایسه اثر درمانی لیزر کم توان با تزریق متیل پردنیزولون در فاشئیت پلانتار یک طرفه صورت گرفت.
در این مطالعه کارآزمائی بالینی 40 بیمار با فاشئیت پلانتار یک طرفه به صورت تصادفی به دو گروه 20 نفره تقسیم شده و در گروه اول ترزیق موضعی 40 میلی گرم متیل پردنیزولون و در گروه دوم 10 جلسه لیزرتراپی کم توان انجام شد. سپس، میزان درد و خشکی صبحگاهی مورد ارزیابی قرار گرفت.
5/42 درصد بیماران مرد و 5/57 درصد زن بودند. 55 درصد فاشئیت راست و 45 درصد چپ داشتند. میانگین سن بیماران 98/52 سال و میانگین طول مدت بیماری 38/32 هفته بود. در مردان بیش تر درگیری پای راست و در زنان درگیری پای چپ دیده شد. طول مدت درد در زنان بیشتر از مردان بود. اثر دو نوع درمان بر روی خشکی صبحگاهی و کاهش درد در دو گروه یکسان بود. کاهش درد بر اساس معیار آنالوگ چشمی در دو گروه در طول بررسی اثر مداوم داشت.
استفاده از لیزر کم توان در فاشئیت پلانتار همانند تزریق موضعی کورتیکواستروئید اثر قابل توجهی در کاهش میزان و مدت درد و نیز خشکی صبحگاهی داشته و می تواند جایگزین مناسب برای تزریق موضعی باشد.