بررسی اثر سولفات روی خوراکی در پیشگیری از تغییرات خونی ناشی از شیمی درمانی

سرکوب مغز استخوان از عوارض تهدیدکننده حیات، ناشی از شیمی درمانی است که متعاقب ایجاد نوتروپنی یا لکوپنی، موجب نیاز به بستری یا استفاده از آنتی بیوتیک ها در بیماران می گردد. در چندین بررسی از مکمل روی در کنار شیمی درمانی برای کاهش عوارض درمان سرطان استفاده شده و نتایج نشان دهنده کاهش عود موضعی و متاستاز و افزایش میزان بقا بوده است. بنابراین پژوهش کنونی جهت بررسی اثر سولفات روی خوراکی در پیشگیری از تغییرات خونی ناشی از شیمی درمانی طراحی شده است.
این تحقیق یک کارآزمایی بالینی دوسوکور بود، که 50 بیمار بزرگسال تحت شیمی درمانی در طی سال های 88-87 وارد مطالعه شدند. بیماران به صورت تصادفی به دو گروه 25 تایی سولفات روی یا دارونما تقسیم شدند. بیماران گروه مورد همزمان با شروع شیمی درمانی روزانه 3 عدد کپسول سولفات روی 220 میلی گرمی (ساخت شرکت الحاوی) را تا پایان دوره شیمی درمانی دریافت می کردند. گروه کنترل نیز همزمان با شروع شیمی درمانی روزانه 3 عدد کپسول حاوی دارونما که از لحاظ شکل، طعم و رنگ مشابه دارو بود و توسط شرکت سازنده داروی سولفات روی تهیه شده بود را تا پایان دوره شیمی درمانی دریافت کردند. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS ویرایش 17 و آزمون تی مستقل مورد بررسی قرار گرفت.
در این مطالعه بین دو گروه مورد و شاهد از نظر تعداد گلبول های سفید (7/0=P value)، گلبول های قرمز (4/0=P value) و میزان هموگلوبین (9/0=P value) پس از مداخله تفاوت آماری معنی داری مشاهده نشد (CI= 95 درصد).
بر اساس نتایج این مطالعه استفاده از سولفات روی خوراکی نمی تواند از تغییرات خونی ناشی از شیمی درمانی جلوگیری کند.