روان سنجی نسخه فارسی پرسشنامه انعطاف پذیری تصویر ذهنی از بدن در یک نمونه از جمعیت دانشجویان ایرانی

انعطاف پذیری تصویر بدنی به عنوان ظرفیت تجربه ادراک ها، حس های بدنی، احساس ها، افکار و باورهای مرتبط با تصویر بدن بدون تلاش برای تغییر شدت و فروانی آن ها و در عین حال دنبال کردن ارزش های زندگی با وجود این باورها تعریف شده است. مطالعه حاضر با هدف ترجمه، بررسی روایی و پایایی پرسشنامه انعطاف پذیری تصور بدنی (BI-AAQ) به عنوان ابزاری جهت سنجش انعطاف پذیری تصویر بدنی طراحی و اجرا شد. در این پژوهش توصیفی- مقطعی، 354 دانشجوی دانشگاه علوم پزشکی تهران (130 نفر مرد و 224 نفر زن) به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. و ابزارهای پژوهش (پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک، پرسشنامه انعطاف پذیری تصویر بدنی، پرسشنامه پذیرش و عمل ویراش 2 و مقیاس افسردگی، اضطراب و استرس) را تکمیل نمودند. جهت تحلیل داده ها از نرم افزار 21 IBM SPSS و 21 IBM SPSS Amos استفاده شد. برای بررسی روایی پرسشنامه، همبستگی این مقیاس با رضایت از وزن، انعطاف پذیری روان شناختی، استرس، افسردگی و اضطراب به ترتیب 54/0-، 33/0، 33/0، 45/0 و 37/0 بود که بیانگر روایی همگرای مقیاس مذکور است. نتایج تحلیل عاملی تاییدی نیز نشان داد که الگوی تک عاملی پرسشنامه انعطاف پذیری تصویر بدنی در جامعه ایرانی برازش خوبی دارد. برای بررسی پایایی پرسشنامه، ثبات داخلی ابزار (پرسشنامه)، با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ ارزیابی شد که در نتیجه این ضریب، 87/0 محاسبه گردید. همچنین ضریب آزمون بازآزمون ابزار 72/0 محاسبه گردید. پرسشنامه انعطاف پذیری تصویر بدنی مشخصه های روان سنجی قابل قبولی در جامعه ایران دارد و یک ابزار مفید برای تحقیقات روان شناختی و کلنیک های روان شناختی است.